Symbolika w Przedwiośniu

Stefan Żeromski w Przedwiośniu utrwalił bardzo specyficzny dla Polski moment historyczny, w którym to od niedawna niepodległy kraj sam szuka na siebie jeszcze pomysłu, a obywatele dopiero zakasują rękawy do pracy, dopiero ustalają, co tak naprawdę musi być zrobione, dopiero planują działanie. Żeromski wplótł w swoją powieść kilka istotnych symboli, które mają działać na wyobraźnię czytelnika na poziomie nieco innym niż dosłowna historia przedstawiona na kartach Przedwiośnia. Sprawdźmy, jakie symbole występują w powieści Żeromskiego. 

Koncepcje naprawy Polski w Przedwiośniu

Przedwiośnie Stefana Żeromskiego to dzieło wielkie nie tylko ze względu na walory artystyczno-literackie, jakie niewątpliwie posiada, lecz przede wszystkim na perspektywiczność przedstawienia wizji budowania i rozwoju Polski w tak newralgicznym momencie historycznym, jakim było dla naszego kraju odzyskanie niepodległości po stu dwudziestu trzech latach zaborów. Warto zapoznać się z różnorodnymi koncepcjami rozwoju ojczyzny, które zawarł w swojej powieści jeden z najwybitniejszych pisarzy polskich XX wieku i pomyśleć czy są one aż tak bardzo odległe od tego, czego Polska potrzebowałaby dzisiaj. 

Czym może być dla człowieka prawda? Rozważ problem i uzasadnij swoje zdanie, odwołując się do fragmentu Zbrodni i Kary oraz do wybranych tekstów kultury

Pojęcie prawdy zajmuje najtęższe umysły ludzkie odkąd tylko jesteśmy w stanie to stwierdzić. Filozofowie, myśliciele, artyści oraz uczeni i naukowcy, zastanawiają się od tysięcy lat, czym jest prawda oraz czym ona jest w odniesieniu do jednostki ludzkiej i do jej indywidualnego istnienia. Wiele koncepcji na ten temat pojawia się w różnego rodzaju utworach literackich, niezależnie od epoki, w której powstawały. 

Napisz rozprawkę, w której rozważysz trafność stwierdzenia, że w trudnej sytuacji człowiek poznaje samego siebie. W argumentacji odwołaj się do wybranej lektury obowiązkowej oraz do innego utworu literackiego.

Życie ludzkie nie składa się wyłącznie z chwil radosnych i szczęśliwych. Więcej jest w nim momentów ciężkich, trudnych, nużących, których przetrwanie wymaga pracy i wysiłku. Ponadto zdarzają się jednak raz na jakiś czas sytuacje bardzo ekstremalne i paradoksalnie to, jak się zachowamy w tych właśnie sytuacjach, świadczy o nas jako o ludziach. Dobre momenty bowiem nie wymagają od nas zbyt wiele. Nasz charakter sprawdza się dopiero w tych drugich. 

Napisz opowiadanie o spotkaniu Małego Księcia z Ebenezerem Scrooge. Jak ta wizyta wpłynęła na obu bohaterów? Czy czegoś ich nauczyła?

Mały Książę zorientował się, że ciemne pomieszczenie, w którym się znalazł jest czymś w rodzaju gabinetu, bardzo ciasnego i o bardzo niskim stropie. Pod ścianą pokoiku szerokiego na maksymalnie cztery kroki, stał taboret oraz niewielka ława, na której piętrzyły się papiery gęsto zapisane liczbami, banknoty oraz monety ułożone w absurdalnie wysokie wieżyczki. Nad lichą świecą, z której wosk kapał na ławę, pochylał się starszy mężczyzna o ostro zarysowanym nosie, na którym pewnie trzymały się okulary w cienkich oprawkach. Mały Książę ostrożnie wszedł w krąg światła. 

Exe­gi mo­nu­men­tum (Wybudowałem pomnik) – interpretacja

Kwintus Horacjusz Flakkus zapisał się w historii jako Horacy – pochodzący z Rzymu poeta, jeden z najważniejszych łacińskich twórców, sławny już za życia. Jego liczne dzieła (napisał aż 162 utwory) obfitują w różnorodne motywy oraz poruszają szeroką tematykę, często skłaniając odbiorców do moralnej refleksji. Exe­gi mo­nu­men­tum to jego wiersz będący hołdem składanym autorom oraz ich twórczości.     

O zachowaniu się przy stole – interpretacja

Przecław Słota żył na przełomie XIV i XV wieku, był szlachcicem, podstarościm oraz burgrabią wywodzącym się z ziemi łęczyckiej, powiązanym z dworem Tomka z Węgleszyna. W historii literatury zapisał się jako autor utworu O zachowaniu się przy stole, który jest zabytkiem poezji świeckiej oraz jednym z pierwszych znanych liryków, w których twórca pozostawił swój podpis. Opowiada on o manierach podczas posiłku, a także sławi kobiety.

Jak Mały Książę dorastał do przyjaźni i miłości. Przemiana bohatera

Mały Książę to powiastka filozoficzna autorstwa Antoine’a de Saint-Exupery’ego, której głównymi tematami są przyjaźń, miłość i dojrzałość. Główny bohater, mały chłopiec, w stosunkowo niedługim czasie musi znaleźć odpowiedzi na pytania, na które nawet dorosłym trudno jest niejednokrotnie znaleźć odpowiedzi. Spróbujmy więc przyjrzeć się temu, jak Mały Książę dorastał do przyjaźni i miłości. 

Czy warto mieć przyjaciół? Wypracowanie na podstawie Małego Księcia

Jeśliby spytać przeciętnego człowieka, który ma najmniejszy nawet kontakt z literaturą, o książkę, która opowiada o przyjaźni, na pewno większość respondentów podałaby Małego Księcia. To właśnie z tej stosunkowo krótkiej opowieści (powiastki filozoficznej) pochodzą najpopularniejsze cytaty i aforyzmy odnoszące się do przyjaźni, któymi czasem posługujemy się na co dzień nie zdając sobie sprawy z ich pochodzenia. Antoine de Saint-Exupery opowiada jednak o przyjaźni w sposób, do którego nie jesteśmy przyzwyczajeni. Czy więc – odpowiadając na podstawie lektury Małego Księcia – warto w ogóle mieć przyjaciół? 

„Widzieć można tylko sercem. Najważniejsze jest niewidoczne dla oczu” – interpretacja i rozwinięcie tematu w oparciu o Małego Księcia

W dobie kultury obrazkowej, przyzwyczajeni jesteśmy do poświęcenia każdemu obrazowi dosłownie ułamków sekund. Również obrazowi drugiego człowieka. Chcemy umieć w mgnieniu oka rozpoznać, kim jest nowo poznana osoba, z kim mamy do czynienia, oraz wiedzieć, czy opłaca nam się wchodzić w nową relację. Zapominamy, że tak się po prostu nie da. Proces poznawania drugiego człowieka to proces wymagający czasu i zaangażowania, uwagi i poświęcenia, a nam przeważnie brakuje cierpliwości. O tym, co ważne przypomina nam Antoine de Saint-Exupery w swojej powiastce filozoficznej pt. Mały Książę. 

Podróże kształcą. Czego nauczył się Mały Książę podczas swojej wędrówki?

Główną częścią fabuły powiastki filozoficznej autorstwa Antoine’a de Saint-Exupery’ego pt. Mały Książę, jest samotna wędrówka tytułowego bohatera po wszechświecie i odwiedziny na różnych planetach. Spotyka on tam różnych dorosłych ludzi, od których próbuje dowiedzieć się czegoś istotnego o życiu, ale po każdym spotkaniu, po każdej kolejnej rozmowie jest coraz bardziej rozczarowany. To prawda, że podróże kształcą, ale czy zawsze w taki sposób, którego byśmy się spodziewali?