Interpretacje wierszy i materiały do nauki
Róża jest jedną z głównych bohaterek Małego Księcia – powiastki filozoficznej autorstwa Antoine’a de Sain-Exupery’ego. W bajce jest zakamuflowanym obrazem kobiety, u której wyjaskrawione zostały wszystkie najbardziej negatywne stereotypy. Badacze i biografowie autora podejrzewają, że pierwowzorem narcystycznej rośliny była jego żona.
Mały Książę to tytułowa postać mini powiastki autorstwa Antoine’a de Saint-Exupery’ego, do dziś przez wielu uważanej za jedno z najpiękniejszych i najmądrzejszych dzieł literatury europejskiej i światowej. To opowieść o przyjaźni, miłości, odpowiedzialności, a także o tym, jak niepostrzeżenie dorośli tracą dziecięcą naiwność, szczerość i szlachetność, która przecież nadaje naszemu światu jakichkolwiek barw. Nic dziwnego, że książeczka zdobyła serca milionów czytelników na całym świecie i wciąż zdobywa nowych miłośników wśród młodych pokoleń. Sam Mały Książę jest bowiem postacią na tyle uniwersalną, że może symbolizować każdego z nas – na pewno wszyscy czytelnicy mogą odnaleźć w nim coś z siebie.
Grzechy dzieciństwa to piękne opowiadanie Bolesława Prusa. Mieści się w nim cała paleta barw, od których skrzy się świat widziany oczami dziecka. Dzięki głównego bohaterowi, Kaziowi Leśniewskiemu, czytelnik jest w stanie przypomnieć sobie, jak piękne i proste, chociaż niepozbawione nieszczęść i trudności, potrafi być życie widziane z perspektywy dwunastolatka.
Jednym z czołowych przedstawicieli polskiego romantyzmu był Juliusz Słowacki, XIX-wieczny poeta oraz dramaturg, zaliczany do grona Wieszczów Narodowych. W swojej twórczości inspirował się niejednokrotnie wydarzeniami historycznymi. Wiersz Sowiński w okopach Woli odwołuje się do powstania listopadowego oraz do postaci Józefa Sowińskiego – generała, który podczas obrony Warszawy na własne życzenie objął dowództwo nad redutą wolską.
„Tyle wiemy o sobie, ile nas sprawdzono” – to słowa zawarte w wierszu noblistki, Wisławy Szymborskiej. Mówią o tym, że nie możemy być stuprocentowo pewni tego, w jaki sposób się zachowany lub zareagujemy w jakiejś sytuacji, dopóki jej naprawdę nie przeżyjemy. Dotyczy to głównie sytuacji ekstremalnych, w jakiś sposób podbramkowych. W takiej sytuacji postawieni zostają bohaterowie powieści Alberta Camusa pt. Dżuma.
Co łączy Hannę Krall i Alberta Camusa? Przede wszystkim główni bohaterowie ich najgłośniejszych książek – reportażu Zdążyć przed Panem Bogiem oraz powieści parabolicznej Dżuma. Marek Edelman i Bernard Rieux to dwaj lekarze, którzy zostają postawieni w obliczu niezwykle ciężkich sytuacji życiowych – pracy w szpitalu w czasie wojny oraz epidemii śmiertelnej choroby. Czy te sytuacje mogą być ze sobą porównywane? I czy istnieją podobieństwa w postawach obu lekarzy?
Dzieło Alberta Camusa ma charakter uniwersalny, ponadczasowy, ogólnoludzki. Oznacza to, że zachowuje ono aktualność w każdych czasach. Dżumę można czytać w oderwaniu od kontekstu historycznego czasu, w którym powstała i została opublikowana i zawsze będzie się miało wrażenie, że opowiada ona o rzeczach, sytuacjach, rozterkach i dylematach, które dotyczą również nas i ludzi żyjących dookoła. Dlaczego tak jest?
Albert Camus w swojej Dżumie świetnie sportretował nie tylko zachowanie społeczności postawionej przed wyzwaniem, jakim niewątpliwie była epidemia śmiertelnej choroby, ale także charaktery i postawy moralne poszczególnych jednostek uwikłanych w ten trudny moment dziejowy. Ze względu na swoje egzystencjalistyczne zacięcie, autor ustami swoich bohaterów przedstawia nam wiele poglądów na temat ludzkiego życia, jego wartości oraz charakteru.
Dżuma to powieść, która zawiera w sobie bardzo dużo znaczeń. Niektóre zawarte są w treści właściwej, dosłownej, do innych, bardziej uniwersalnych i ogólnoludzkich, dotrzeć można dopiero odgadując metaforyczny sens dzieła.
Dżuma jest uznawana za jedną z najważniejszych powieści XX wieku i trudno znaleźć jakąkolwiek „obowiązkową” listę lektur, na której ta pozycja by się nie znalazła. Dlaczego powszechnie uważa się tę powieść za tak ważną, tak istotną i mądrą? Jak to się stało, że przez siedemdziesiąt lat nie straciła na aktualności, a wydarzenia w niej przedstawione odnoszą się do współczesności tak samo dobrze, jak do realiów czasu, w którym została napisana? Kluczem do odpowiedzi na te pytania może być uniwersalizm Dżumy.
Dżuma autorstwa Alberta Camusa o nie tylko historia miasta dotkniętego nieszczęściem zarazy, lecz przede wszystkim powieść dotykająca fundamentalnych problemów i dylematów dotyczących natury i egzystencji ludzkiej. Między innymi stosunku do zła, do którego niejednokrotnie porównywana jest rozprzestrzeniająca się w Oranie zaraza.
Ojciec Paneloux to bardzo specyficzna postać z Dżumy Alberta Camusa. Jest on katolickim księdzem, który w oczach wiernych pełni funkcję duchowego przewodnika, mającego pomóc społeczności przetrwać trudny zarówno fizycznie, jak i psychicznie oraz mentalnie czas. Na duchownym jednak czas epidemii odciska znaczne piętno, najwyraźniej widać to po zmianach, jakie zachodzą w jego kazaniach.