Interpretacje wierszy i materiały do nauki
Krasnoludy pojawiają się w literaturze fantastycznej tak często, jak np. elfy. W zależności od autora są jednak przedstawiane w nieco inny sposób, choć większość cech się zgadza. Nie mogło tej wspaniałej rasy zabraknąć również w dziełach jednego z najwybitniejszych przedstawicieli fantasy w dziejach – Tolkiena.
Anaruk, chłopiec z Grenlandii to fascynująca opowieść reportażowa autorstwa Czesława Centkiewicza. Jest to fabularyzowany opis prawdziwej podróży autora na tereny za kołem podbiegunowym i spotkania oraz kilkumiesięcznego życia z tamtejszymi rdzennymi mieszkańcami – inuitami.
Adam Cisowski to główny bohater powieści Kornela Makuszyńskiego „Szatan z siódmej klasy”. Tytuł książki jest jego pseudonimem, nadanym przez profesora Gąsowskiego. Cisowski zasłynął rozwiązywaniem zagadek, których nikt inny nie potrafił rozwikłać. Przypisywano mu więc nadludzkie zdolności, porównując do szatana, brata diabła, krewnego czarownicy, jasnowidza lub cudotwórcy.
Elfy to fantastyczne istoty, które każdemu chyba człowiekowi znane są od wczesnego dzieciństwa. Dzieci najczęściej kojarzą elfy jako nieduże stworzenia, które pomagają ludziom. W literaturze fantasy są jednak przedstawione inaczej.
Trolle to jedna z ras fantastycznych stworzeń, zamieszkujących Śródziemie, legendarną krainę wykreowaną przez Johna Ronalda Ruela Tolkiena w powieści, pt. Hobbit, czyli tam i z powrotem, która później stała się kanwą dla potężnej i epickiej trylogii, pt. Władca pierścieni. Trolle są dowodem na to, że wyobraźnia autora pod względem powoływania do życia nieznanych dotąd stworzeń i obdarzania ich autentycznością, nie znała granic.
John Ronald Ruel Tokien w swojej legendarnej powieści, pt. Hobbit, czyli tam i z powrotem, wykreował fantastyczną krainę – Śródziemie. Wypełnił ją jednak nie tylko fantastycznymi krainami i wspaniałymi rasami, lecz także stworzeniami przerażającymi, o zwierzęcej naturze, które całe swoje istnienie poświęciły służbie złu. Jedną z taki ras była rasa wargów, czyli ogromnych i krwiożerczych istot przypominających wilki.
Świat stworzony przez Johna Ronalda Ruela Tolkiena w Hobbicie jest światem zamieszkałym przez wiele gatunków i grup różnorodnych istot. Nie wszystkie one są jednak fascynujące, szlachetne i warte, by brać z nich przykład. Śródziemie zamieszkuje też wiele ras i stworzeń, które są przerażające i niebezpieczne, a na które nie tak trudno się natknąć, kiedy jest się poszukiwaczem przygód.
Romantyzm to epoka historyczno-literacka, która wywarła na twórcach chyba największe wrażenie, ponieważ tradycje romantyczne są obecne w sztuce i literaturze do dziś. Przez wiele dziesięcioleci każdy twórca musiał w jakiś sposób odnieść się do dziedzictwa romantyzmu.
W Panu Tadeuszu możemy odnaleźć wielu bohaterów, którzy reprezentują różnorodne urzędy państwowe, które funkcjonowały jeszcze w Polsce przed rozbiorami. Jednym z takich reprezentantów jest pan Podkomorzy – najstarszy szlachcic wśród zebranych w Soplicowie.
Węgiełek jest młodym człowiekiem, wszechstronnie uzdolnionym rzemieślnikiem, którego Wokulski spotyka w Zasławiu w czasie spaceru z panną Izabelą. Chłopak zostaje zatrudniony przez głównego bohatera powieści do wyrycia napisu w kamieniu, który prezesowej Zasławskiej kojarzy się z młodzieńczą miłością.
Doktor Michał Szuman jest jednym z niewielu prawdziwie oddanych przyjaciół Stanisława Wokulskiego. Chociaż jest bohaterem drugoplanowym, pełni w powieści Bolesława Prusa ważną rolę. Znamienne są zwłaszcza wypowiadane jego ustami sądy na temat zamieszkującej Warszawę mniejszości żydowskiej czy miłości Wokulskiego. Przyjrzyjmy się temu, kim jeszcze był doktor Szuman.
Prezesowa Zasławska stanowi jeden z nielicznych w Lalce przykładów arystokratki, która ze swojego życia usiłuje zrobić coś bardziej szlachetniejszego od zatracenia się w bogactwie i luksusie. Kobieta należy do najstarszego pokolenia magnatów przedstawionych w powieści. Wygląda bardzo dostojnie, sam jej ubiór wzbudza szacunek i sympatię, jest uosobieniem arystokratycznego majestatu. Zasławska jest dostojna również w zachowaniu: jest powściągliwa, wypowiada się w sposób spokojny, wyważony, co odcina się na tle hałaśliwych na ogół bogaczy.