Interpretacje wierszy i materiały do nauki
Współczesność to termin trudny do uchwycenia jednoznaczną definicją, ponieważ w zależności od czasów jest ona inna. Twórcy literatury piszą, by spróbować wyrazić obraz i kształt własnej epoki. Niektóre jednak z tych dzieł wyrażają przy okazji prawdy na tyle uniwersalne, że na zawsze pozostają współczesne właśnie. Takim dramatem jest m.in. Tango Sławomira Mrożka.
Komizm to bardzo szerokie pojęcie, które w literaturze określa wszystkie zabiegi stylistyczne i semantyczne, mające w w odbiorcy wywołać efekt rozbawienia. Komizm potrafi służyć bardzo wielu rzeczom, zarówno w warstwie formalnej, jak i znaczeniowej – ma wiele funkcji.
Śmierć to jedna z tych rzeczy, których każdy może być pewny, ale nikt nie jest w stanie pojąć do końca, czym jest, ani jak wygląda. Dlatego tak chętnie porusza się ten temat w literaturze, gdzie wybitni twórcy próbują nadać śmierci różne konteksty i przez to lepiej ją zrozumieć. Postąpił tak również Władysław Stanisław Reymont, który w swojej wielkiej powieści, pt. Chłopi, bardzo obficie wypowiadał się na temat różnych rodzajów odchodzenia z tego świata.
Artysta Sławomira Mrożka to bardzo krótki utwór, przypominający swoją formą oświeceniowe bajki. Posiada również ważny morał.
Chłopi Władysława Stanisława Reymonta to powieść niezwykła, która ukazuje los i życie polskich chłopów na przełomie XIX i XX wieku. Poprzez ścisły związek życia z pracą w polu, wśród przyrody, ich los jest ściśle podporządkowany cyklom rocznym, lecz także powtarzającym się świętom kościelnym, które w dodatkowy sposób wpisują egzystencję ludzką w schemat uniwersalny.
Groteska to kategoria estetyczna, nad której znaczeniem głowią się filologowie od lat. Jej jednoznaczne zdefiniowanie nie jest takie proste, jak mogłoby się to wydawać, ale na potrzeby rozpatrywania jej w przypadkach konkretnych dzieł literatury można powiedzieć, że jest to sytuacja, w której łączą się ze sobą sytuacje, wydarzenia, postacie lub nastroje skrajnie do siebie nieprzystające pod względem emocjonalnym, by wywołać jeszcze większą reakcję u odbiorcy.
Treny Jana Kochanowskiego do dzisiaj uważane są za absolutną klasykę liryki funeralnej, żałobnej. Ten wybitny renesansowy poeta wyraził w nich nie tylko żal po stracie ukochanej córeczki, lecz także poddał w wątpliwość wartości humanistyczne, którymi próbował kierować się przez całe życie i które propagował w swoich utworach.
Quo vadis Henryka Sienkiewicza to fascynująca powieść historyczna, w którą autor wplótł wiele rozważań natury moralnej. Świetnie nadawała się do tego sceneria starożytnego Rzymu, którego władze w I wieku n.e. zaciekle zwalczały rodzącą się religię chrześcijańską. Wątek ten dał przestrzeń do snucia refleksji o konflikcie racji moralnych pomiędzy dwoma zupełnie odmiennymi sposobami myślenia o świecie.
Jacek Soplica, postać z Pana Tadeusza, jest jednym z najważniejszych bohaterów romantycznych literatury polskiej. Jego losy w zadziwiający sposób splatały się z trudnym losem Rzeczpospolitej na przełomie XVIII i XIX wieku. Osobiste przełomy dokonujące się w jego duszy stawały się symboliczne w kontekście przemian w narodzie polskim.
Sławomir Mrożek potrafił nadawać swoim dziełom wymiar uniwersalny. Jego opowiadania można więc interpretować jako odnoszące się do ogólnej kondycji jednostek i społeczeństw, lecz także jako sportretowanie świata współczesnego. Dobrym tego przykładem jest najwybitniejszy dramat tego twórcy, pt. Tango.
Mała apokalipsa to najważniejsze dzieło Tadeusza Konwickiego. Choć główną rolą odgrywa anonimowy główny bohater, to pojawiają się także postaci drugo- i trzecioplanowe.
Tadeusz Konwicki w Małej apokalipsie dokonał wstrząsającej charakterystyki codziennej rzeczywistości życia w Polskiej Rzeczpospolitej Ludowej. Była to codzienność pozbawiona barw, zarówno w sensie dosłownym, jak i rozumianych jako nadzieje na lepszą przyszłość i jakiekolwiek perspektywy rozwoju. Wszystko to czytelnik widzi oczami zrozpaczonego intelektualisty, który znalazł się na skraju wyczerpania psychicznego.