Interpretacje wierszy i materiały do nauki
Szanowni rodacy,
zwracam się do Was jako adwokat słynnego polskiego poety, Cypriana Kamila Norwida, lecz niestety nie mam Wam do zakomunikowania rzeczy łatwych do przyjęcia. Bowiem Wasz stosunek do mojego klienta daleko odbiega od tego, na co ten wielki poeta sobie zasłużył. Moją
Jan Kochanowski uznawany jest za ojca poezji polskiej, ponieważ jako pierwszy twórca narodowy w naszym kraju tworzył poezję wyłącznie w języku polskim. Niektórzy nie dostrzegają tego, że wiersze napisane przez poetę ponad pół tysiąclecia temu, mogą mieć jakiekolwiek odniesienie w XXI wieku.
Romantyzm i modernizm (w naszym kraju znany jako Młoda Polska) to epoki historycznoliterackie, które posiadają wiele punktów stycznych. Dowodzi tego choćby inna stosowana przez filologów nazwa modernizmu, która brzmi – neoromantyzm. Zbieżności oraz różnice występujące pomiędzy tymi dwoma nurtami można najlepiej zaobserwować na przykładzie tego, jak odczytywano wówczas społeczną, polityczną czy duchową rolę artysty.
Każdy nasz ruch życiowy wiąże się z konsekwencjami. Kiedy jesteśmy dziećmi i nie znamy jeszcze tak dobrze świata, pod opieką rodziców mamy czas, by się tego nauczyć. W momencie jednak, w którym osiągamy pełnoletniość, odpowiedzialność za nasze czyny spada wyłącznie na nas.
Witold Gombrowicz znany jest ze swojego krytycznego stosunku do sakralizowania pojęć takich jak ojczyzna, patriotyzm, polskość, itp. W swoich dziełach wielokrotnie polemizował z wiernopoddańczym stosunkiem współczesnych sobie Polaków do kwestii związanych z Polską.
Przebywając w jednym miejscu przez dłuższy czas, przyzwyczajamy się do tego, co widzimy. Z jednej strony czujemy się w danej przestrzeni bezpiecznie, z drugiej wpadamy w rutynę i trudno nam nabrać innej perspektywy. Jeśli natomiast często zmieniamy miejsca, w których przebywamy, widzimy i poznajemy świat z coraz większej ilości punktów widzenia.
Ferdydurke Witolda Gombrowicza to jedno z najważniejszych polskich dzieł awangardowej prozy. Trudna w odbiorze powieść traktuje o złożoności relacji międzyludzkich – społecznych, przyjacielskich, damsko-męskich – oraz o tym jak bezsensownymi i utrudniającymi normalne życie i funkcjonowanie konwenansami są one obłożone. Bardzo dobrze obrazuje to scena pojedynku na miny.
Tango Sławomira Mrożka to dzieło opowiadające o tym, jak bardzo we współczesnym wiecie potrafią być zachwiane tradycyjne role społeczne i rodzinne. Autor przedstawił czytelnikom familię, w której to najmłodszy jej przedstawiciel jest największym konserwatystą, jego rodzice zaś oraz babka są totalnymi anarchistami i nie wpasowują się w społecznie narzucane im role. Prowadzi to do nieuchronnej katastrofy.
Wszystkie żywoty świętych (hagiografie) to bardzo specyficzny rodzaj literatury. Są to, najprościej rzecz ujmując, biografie ludzi uznanych przez Kościół za godnych naśladowania w kwestii wiary. Szczególnie popularną dziedziną była hagiografia w średniowieczu, kiedy wiara i doktryna chrześcijańska dopiero nabierały kształtu i potrzebowały tego rodzaju literatury do formowania poglądów i postaw wśród wiernych.
Eufamijan i Aglijas po wielu latach starań i modlitw, w końcu doczekują się dziecka – Aleksego. Kiedy Aleksy ma dwadzieścia cztery lata, rodzice organizują jego małżeństwo z Famijaną.
W literaturze odnaleźć można wiele wzajemnych nawiązań intertekstualnych, których istnienia z pozoru w ogóle byśmy się nie spodziewali. Autorzy nieraz używają ich świadomie, a niejednokrotnie dzieje się to w wyniku przypadku, który jednak ubogaca warstwę interpretacyjną danego dzieła. Wiele podobieństw można znaleźć np. pomiędzy Arturem, głównym bohaterek z Tanga Sławomira Mrożka a Konradem z Dziadów cz. III Adama Mickiewicza.
Krzysztof Kamil Baczyński to jeden z najbardziej znanych poetów pokolenia Kolumbów i kojarzony jest przede wszystkim ze swoją twórczością dotyczącą II wojny światowej. Baczyński dopiero wchodził w wiek dorosły, kiedy ten tragiczny konflikt zbrojny rozpoczął się na terenie Europy.