Zinterpretuj.pl

Wysoki Sądzie! Szanowny ludu Teb!  Zjawiam się pomiędzy Wami, by przemówić w obronie tej młodej dziewczyny, która została przez Was zawczasu skazana na potępienie i karę, na którą być może wcale nie zasłużyła.

Antygona jest tytułową bohaterką jednego z najwybitniejszych i najbardziej znanych dramatów starożytnej Grecji. Dramat Sofoklesa wszedł na stałe do kanonu literatury europejskiej i jest tam do dziś. Również do dziś czytelnicy mogą dzięki temu snuć rozważania natury moralnej na temat spornych kwestii przedstawionych w Antygonie. 

Na pytanie zawarte w temacie niniejszej pracy bardzo trudno jest odpowiedzieć. Wynika to z faktu, że Antygona Sofoklesa bardzo mocno wpisuje się w schemat tragedii antycznej, a to oznacza, że przedstawione w niej wypadki mają wymiar ekstremalny i tragiczny – nie ma dla nich dobrego rozwiązania.

Tytułowa bohaterka starożytnego dramatu greckiego autorstwa Sofoklesa, swoim postępowaniem udowodniła, że klęska i zwycięstwo mogą mieć bardzo różne oblicza w zależności od tego, z jakiej perspektywy się na nie spojrzy. To, co dla jednego będzie porażką, dla innego będzie wygraną i odwrotnie. Antygona traci życie w wyniku tragicznego zbiegu okoliczności, lecz czy to na pewno oznacza porażkę?

zwracam się do Ciebie jako zwykły obywatel, któremu jednak ciężkim głazem na sercu leży sytuacja, jaka stała się udziałem naszego kraju w ostatnich czasach. Chodzi oczywiście o czyn córki królewskiej Antygony, o to, że pochowała brata swojego, Polinejkesa, którego Ty raczyłeś wcześniej obwołać zdrajcą, i którego zakazałeś grzebać pod karą śmierci.

Czym są uniwersalne wartości? W ten sposób możemy określić te zjawiska i postawy ludzkie, które uważamy za pozytywne i sprzyjające człowieczeństwu, niezależnie od tego, w jakich czasach żyjemy. Wartości to zasady, którymi kierujemy się w życiu po to, by osiągnąć bliżej niesprecyzowany stan bycia „dobrymi ludźmi”.

Antygona i Ismena to dwie bohaterki starożytnego dramatu greckiego, pt. Antygona. Opowiada on dalsze losy przeklętego rodu królewskiego – Labdakidów, z którego wywodził się niesławny król Edyp. Akcja dramatu dzieje się po jego odejściu z Teb i po bratobójczej wojnie o władzę.

Obecność chóru była jednym ze stałych i najbardziej charakterystycznych elementów większości dramatów antycznych. Był to sprytny zabieg warsztatowy, który miał za zadanie urozmaicić akcję dramatu właściwego z jednej strony, a z drugiej pomóc widzowi w nabraniu szerszej perspektywy na wypadki i sytuacje, których stawał się świadkiem.

Hajmon to drugoplanowa postać z antycznego dramatu Sofoklesa, pt. Antygona. To narzeczony tytułowej bohaterki, a jednocześnie syn Eurydyki i króla Kreona, króla, który wydał haniebny zakaż grzebania ciała Polinejkesa oraz skazuje na śmierć Antygonę. Hajmon symbolizuje to, ile przypadkowych ofiar mogą ciągnąć za sobą nieprzemyślane, impulsywne i dyktowane gniewem decyzje polityczne. 

Kreon to jedna z głównych postaci dramatu Sofoklesa, pt. Antygona, opowiadającego o losach Teb po tym, jak opuścił je upokorzony i zrozpaczony król Edyp. W Tebach doszło do bratobójczej walki pomiędzy dziećmi Edypa, Polinejkesem i Eteoklesem, która kończy się śmiercią obu. Wady obejmuje właśnie Kreon, jako brat Jokasty, matki obu mężczyzn. 

Ismena była siostrą Antygony, tytułowej bohaterki dramatu autorstwa Sofoklesa, jednego z najbardziej klasycznych dzieł teatralnych kultury europejskiej. Ismena była przeciwieństwem szlachetnej i odważnej Antygony. Była osobą strachliwą, zahukaną, która wolała się nie wychylać z szeregu.

Antygona to tytułowa bohaterka antycznego dramatu Sofoklesa. Dodatkowo kobieta ta stała się na tysiące lat symbolem niezależności myślenia, odwagi i kierowania się w życiu własnymi wartościami i zasadami. To niezwykły przykład człowieka, który opisany tysiące lat temu, nadal stawiany jest za wzór cnoty i szlachetności. Charakter Antygony łączy w sobie wiele cech, których nie można byłoby odnaleźć w ludziach żyjących współcześnie.