Interpretacje wierszy i materiały do nauki
Każdy z nas chyba zna powiedzenie, w myśl którego „podróże kształcą”. Co to jednak tak naprawdę znaczy? Czy dzięki podróżom możemy dowiedzieć się więcej o zabytkach w innych krajach, zobaczyć egzotyczne krajobrazy, dowiedzieć się więcej o nieznanej nam historii lub posmakować nowych potraw?
Każdy człowiek posiada jakieś wartości, którymi kieruje się w swoim życiu. Z wiekiem najczęściej nabywamy doświadczenia, wiemy o świecie, życiu i innych ludziach coraz więcej, wiemy również coraz więcej o sobie samych. Na tej właśnie podstawie kształtujemy hierarchię swoich wartości. Bywa jednak że zestaw ten staje się z jakichś powodów wypaczony i podpowiada nam błędnie. Wówczas podpowiedzi należy poszukiwać w literaturze, ponieważ uważam, że jest ona skarbnicą ponadczasowych wartości, co postaram się udowodnić na przykładać w swojej pracy.
Książki, rozumiane jako międzypokoleniowy sposób przekazywania sobie literatury pięknej, to jeden z najbardziej pożytecznych wynalazków, jakimi do tej pory może pochwalić się ludzkość. To nie tylko ogromna ilość wiedzy o świecie, którą każdy z nas ma niemal na wyciągnięcie ręki, lecz przede wszystkim sposób na rozwinięcie wyobraźni, a także na przeżycie niewiarygodnych przygód bez wychodzenia z domu.
Wędrówką życie jest człowieka – tak przed laty w swoim słynnym wierszu napisał Edward Stachura, jeden z najwybitniejszych i najoryginalniejszych poetów swojej generacji. Sam swoim życiem dawał wielokrotnie dowody na potwierdzenie tej tezy – był pięknym włóczęgą i ciągle znajdował się w drodze, wciąż poznawał, był głodny nowych wrażeń, miejsc, emocji i ludzi.
„Wędrówką życie jest człowieka” – pisał poeta Edward Stachura, z którym trudno się nie zgodzić. Życie jest jedną wielką podróżą, w której nie tylko zmieniamy miejsca pobytu, lecz także siebie samych, swoje postrzeganie świata i innych ludzi, swoje zachowanie. Znajdujemy się więc w ciągłym procesie, w ciągłej drodze, czy tego chcemy, czy też nie, nawet kiedy nie ruszamy się z miejsca.
Wszyscy w coś wierzymy, choćby w to, że świat ma jakiś określony kształt i formę. Pod wpływem różnych bodźców, wytwarzamy sobie w głowie pewien wizerunek rzeczy, których jeszcze nie znamy, by łatwiej nam było się z nimi uporać, oswoić je.
Ludzka natura to chyba jeden z najbardziej skomplikowanych systemów nerwowo-emocjonalno-psychicznych, jakie istnieją we wszechświecie. Ludzkie wnętrze skrywa tyle tajemnic, jest zależne od tylu bodźców i elementów, jest tak trudno do jednoznacznego scharakteryzowania i opisania, że prawdziwe poznanie siebie samego to dla niektórych nie lada wysiłek.
Mówi się, że podróżowanie jest sposobem na poznawanie świata oraz samego siebie i jest to słuszne stwierdzenie. Podróż bowiem stawia człowieka w wielu skomplikowanych sytuacjach, których nie doświadczyłby w domu i które pozwalają mu dowiedzieć się więcej o sobie samym, o swoim charakterze i decyzjach.
Jedni uważają, że władza deprawuje. Inni, że przyciąga ona jednostki, które zdeprawowane zostały już wcześniej. Faktem jest, że zarządzanie innymi ludźmi jest bardzo trudnym zajęciem, gdyż z jednej strony obarcza człowieka wielką odpowiedzialnością, ale z drugiej daje ogromne możliwości i wiele pokus, którym nieraz trudno jest się oprzeć. Temat ten wielokrotnie podejmowany był przez literatów, zwrócił na niego uwagę również Bolesław Prus.
Każdy potrzebuje w życiu przyjaźni nie mniej niż miłości, akceptacji, czy spełnienia zawodowego. Przyjaźń jednak przyjaźni nierówna, o czym przekonało się wielu bohaterów literackich. Niektórzy bowiem rozumieją przyjaźń zupełnie inaczej niż, ludzie, którzy nią ich obdarzyli, inni posuwają się nawet do nikczemności wykorzystywania swoich przyjaciół dla osiągnięcia własnych celów. Jednak w momencie, kiedy trafimy na prawdziwą przyjaźń, możemy być pewni, że mamy skarb.