Mistrz i Małgorzata – znaczenie motta powieści

Michaił Bułhakow, swoją powieść, pt. Mistrz i Małgorzata, opatrzył bardzo specyficznym mottem, które sprawia, że jego utwór można interpretować na jeszcze więcej sposobów, niż wydawałoby się z początku. Motto brzmi: „Jam częścią tej siły, która wiecznie zła pragnąc, wiecznie czyni dobro” i jest to fragment wypowiedzi Mefistofelesa z Fausta Johanna Wolfganga Goethego, jednego z najwybitniejszych przedstawicieli niemieckiej literatury doby romantyzmu. 

Mistrz i Małgorzata – bohaterowie

Mistrz i Małgorzata Michaiła Bułhakowa to powieść, w której świat realny miesza się z magicznym, duchowym i religijnym. Powieść prezentuje wielu bohaterów, którzy są stworzeni w bardzo przekonujący sposób, a także prezentują bardzo zróżnicowane postawy życiowe i filozoficzne. 

Postacie szatańskie w Mistrzu i Małgorzacie

Mistrz i Małgorzata Michaiła Bułhakowa to powieść, w której mieszają się ze sobą światy realny oraz duchowo-biblijno-magiczny. Do Moskwy w latach 30. XX wieku przybywa bowiem sam szatan ze swoją piekielną świtą, by zasiać chaos, choć w niektórych kwestiach raczej przywraca on porządek. Jest to zabieg awangardowy, który ma czytelnikowi uświadomić, że powieść przedstawia walkę najbardziej podstawowych i uniwersalnych wartości, które jednak interpretowane są w odniesieniu do realiów współczesności. 

Mistrz i Małgorzata – motywy literackie

Mistrz i Małgorzata Michaiła Bułhakowa to klasyczna rosyjska powieść. Zarówno jej treści, jak i awangardowej formy, nie da się streścić w kilku zdaniach. Nadając jednak tak unikalny kształt swojemu dziełu, autor poszerzył mocno pole do interpretacji, ponieważ zawarte w powieści motywy i wątki można odczytywać dosłownie lub metaforycznie. To z kolei sprawia, że w Mistrzu i Małgorzacie można odnaleźć mnóstwo intertekstualnych odniesień i nawiązań literackich i kulturowych. 

Obraz Moskwy ukazany w Mistrzu i Małgorzacie

Mistrz i Małgorzata Michaiła Bułhakowa to wybitny przykład literatury rosyjskiej. Wpisuje się ona również w nurt powieści, w których jednym z bohaterów staje się miasto. W tym przypadku jest to stolica Rosji – Moskwa lat 30. XX wieku. Był to bardzo napięty i mroczny czas dla narodu rosyjskiego i wszystko to odbijało się w znaczący sposób zarówno na samym nastroju miasta, jak i na samopoczuciu jego mieszkańców.

Małgorzata – charakterystyka

Małgorzata to jedna z dwójki tytułowych bohaterów powieści Michaiła Bułhakowa, pt. Mistrz i Małgorzata. Dzięki tej postaci możemy w pełni przekonać się, że – niezależnie od czasów i krajów, w których się żyje – miłość jest najważniejszą wartością dla ludzkiego życia. Bez niej nawet największe luksusy i bogactwa będą jedynie piękną, ale pustą dekoracją naszej samotności. 

Mistrz – charakterystyka

Mistrz to jeden z dwójki głównych i tytułowych bohaterów legendarnej już powieści rosyjskiego mistrza prozy, Michaiła Bułhakowa. Opary skandalu, z jakimi wiązało się ukazanie się powieści po raz pierwszy, nie są jednak jedynymi jej zaletami. To prawdziwie wciągająca, miejscami makabryczna i oniryczna, opowieść, w której bohaterowie skrojeni są na miarę ludzi współczesnych, dlatego też każdy czytelnik znajdzie w tym dziele cząstkę, w której będzie się mógł przejrzeć. 

Motywy biblijne w literaturze – konteksty z różnych epok

Pismo Święte, zarówno Starego, jak i Nowego Testamentu, od tysięcy lat stanowi część naszej kultury. Niezależnie od wiary, nie można zaprzeczyć, że zarówno judaizm, jak i chrześcijaństwo bardzo mocno zakorzeniły się w naszej świadomości i przeniknęły do życia codziennego. Ich podstawą jest biblia – literacka opowieść o tym, jak kształtowały się relacje człowieka z Bogiem.

Motywy fantastyczne w literaturze – konteksty z różnych epok

Istnieje cała gałąź literatury fantastycznej, która ma za zadanie zabrać swojego czytelnika w niesamowite światy, w których panują prawa często zupełnie niepodobne do tych, które znamy z codzienności. Wszyscy czasem potrzebujemy oddechu od codzienności i podróży w krainę, gdzie wszystko jest magiczne, nowe i możliwe do osiągnięcia. Zdarza się jednak, że pewne elementy fantastyczne są używane przez autorów zupełnie innych gatunków, dotąd realistycznych.