Literacki wizerunek matki. Omów zagadnienie na podstawie „Przedwiośnia” Stefana Żeromskiego. W swojej odpowiedzi uwzględnij również wybrany kontekst.

Matka to najistotniejsza osoba w życiu każdego człowieka. To ona wydaje nas na świat, karmi przez pierwszy okres naszego życia, opiekuje się nami i pielęgnuje nas, gdy jesteśmy jeszcze bezbronnymi dziećmi. Wspiera w dorosłym życiu. Zawsze się o nas troszczy, zawsze nam wybacza i całe życie podporządkowuje temu, żeby było nam jak najlepiej. Nic dziwnego, że postać matki znalazła miejsce w ogromnej ilości utworów literackich i wytworzyła pewien jej wspólny wizerunek. 

Postawy odwagi i tchórzostwa. Omów zagadnienie na podstawie Potopu Henryka Sienkiewicza. W swojej odpowiedzi uwzględnij również wybrany kontekst.

Odwaga i jej brak określany często tchórzostwem to dwa zjawiska towarzyszące człowiekowi od pradawnych dziejów. Naturalny instynkt przetrwania wykształcił w nas system ostrzegawczy, który wywołuje w nas przerażenia, abyśmy byli zdolni do ucieczki, lub obrony przed niebezpieczeństwem. Jednak to, co czyni nas ludźmi odważnymi, to umiejętność zapanowania nad własnym strachem w sytuacjach kryzysowych. 

Napisz rozprawkę w której rozważysz czy warto podążać za marzeniami. Odwołaj się do co najmniej dwóch lektur

Marzenia to bardzo istotna część naszego życia, którą niestety bardzo często lekceważymy. Odrywają nas od trudów rzeczywistości, motywują do działania, nadają sens pracy i innym wysiłkom. Przede wszystkim jednak marząc ćwiczymy swoją wyobraźnię, odpoczywamy i jesteśmy w stanie zapomnieć o codzienności, nie zawsze tak łatwej, jakbyśmy sobie tego życzyli.

Cezary Baryka i Zenon Ziembiewicz – charakterystyka porównawcza

Cezary Baryka z Przedwiośnia Stefana Żeromskiego oraz Zenon Ziembiewicz z Granicy Zofii Nałkowskiej to dwóch bohaterów, którzy w podobnym momencie dziejowym próbowali znaleźć dla siebie miejsce w świecie oraz żyć według powziętych w młodości reguł i wartości. W przypadku obu mężczyzn jednak życie gorzko zweryfikowało młodzieńcze postanowienia.

Charakterystyka porównawcza Tomasza Judyma i Cezarego Baryki

Tomasz Judym z Ludzi bezdomnych oraz Cezary Baryka z Przedwiośnia to dwóch słynnych bohaterów prozy Stefana Żeromskiego. Dzieli ich całe pokolenie, temperament, pochodzenie oraz światopogląd. Łączy pragnienie dobra i sprawiedliwości na świecie, chęć działania na jego rzecz oraz fakt, że ze względu na swoje przekonania nie są w stanie odnaleźć się w swoich czasach ani opowiedzieć wyraźnie po żadnej ze stron w toczących się niejako obok nich sporach. 

Czy decyzja Cezarego Baryki o powrocie do Polski była słuszna?

Cezary Baryka jest głównym bohaterem powieści Stefana Żeromskiego pt. Przedwiośnie. Ma on korzenie polskie – oboje jego rodziców to Polacy – jednak sam urodził się w Baku i z krajem swoich przodków nie czuje właściwie żadnego związku. W dużo większej mierze czuje się Rosjaninem. Bardzo szybko jednak wypadki historyczne sprawią, że ustalenie własnej tożsamości narodowej stanie się dla niego sprawą priorytetową. 

Na podstawie analizy fragmentu Przedwiośnia skonfrontuj wyobrażenia komunistów o idealnym porządku społecznym z ukazanym w powieści autentycznym obrazem rzeczywistości rosyjskiej w czasie trwania rewolucji w Baku

Ostatnia część Przedwiośnia Stefana Żeromskiego, pt. Wiatr od wschodu, jest w głównej mierze poświęcona różnorodnym koncepcjom rozwoju niepodległego państwa polskiego. Jedną z takich koncepcji prezentują warszawscy komuniści, którzy propagują dążenie do likwidacji podziału na klasy społeczne, przez co spodziewają się osiągnąć stan ogólnej sprawiedliwości i szczęścia.

Obraz komunizmu w Przedwiośniu

Przedwiośnie Stefana Żeromskiego to powieść, której bardzo dużą część stanowią polityka oraz ścierające się ze sobą ideologię społeczne. Jedną z nich jest komunizm, przed którego złudną idyllą autor starał się przestrzec swoich czytelników. Niestety, jak to często się zdarza, przez wielu powieść ta nie została zrozumiana poprawnie i Stefan Żeromski spotkał się z zarzutami popierania komunizmu i antypolskości. Jak więc naprawdę został przedstawiony komunizm w Przedwiośniu?

Rola narracji w Przedwiośniu

W powieści Stefana Żeromskiego pt. Przedwiośnie, mamy do czynienia z bardzo popularną dla czasów tego autora narracją trzecioosobową. Osoba, która przeprowadza nas przez dzieje młodości Cezarego Baryki jest wszechwiedząca i pokazuje nam wydarzenia, ludzi, sytuacje i emocje tak, jak poznaje je główny bohater, byśmy mogli się z nim utożsamić.

Obraz życia w Nawłoci i jej rola w utworze

Druga część powieści Stefana Żeromskiego pt. Przedwiośnie, to opis życia szlachty polskiej w dworku w Nawłoci – siedzibie rodziny Wielosławskich, do której Cezary Baryka, główny bohater powieści, zostaje zaproszony przez Hipolita Wielosławskiego, kompana z czasu wojny polsko-bolszewickiej, któremu uratował życie i który w ramach podziękowania zaprosił go na wypoczynek do swojego domu rodzinnego.