Młodość jako czas buntu. Omów zagadnienie na podstawie Przedwiośnia Stefana Żeromskiego

Nie bez powodu mówi się, że “młodość to okres buntu”. Młodzi ludzie posiadają bardzo chłonne, otwarte na wszystko umysły, są odważni, chcą eksperymentować i czerpać z życia pełnymi garściami. Niekiedy robią to za wszelką cenę, co przez starszych odbierane jest jako bunt wobec ich ustabilizowanych i okrzepłych wartości i pojęć. Kwestia ta jest stara jak świat, więc trudno się dziwić, że znalazła swoje miejsce również w literaturze. Okres buntu przeżywa również Cezary Baryka, główny bohater Przedwiośnia Stefana Żeromskiego. 

Dojrzewanie Cezarego Baryki jest jednym z głównych wątków Przedwiośnia. Przypada ono na niezwykle dynamiczny moment historyczny – to czas między innymi I wojny światowej i rewolucji bolszewickiej. Na wszystkie te wydarzenia patrzy kilkunastoletni Cezary Baryka, właśnie wkraczający w okres dojrzewania. Traf chciał, że jego ojciec, Seweryn Baryka, dostał powołanie na front i był zmuszony opuścić dom, a sama matka, Jadwiga Barykowa, była zbyt zajęta zdobywaniem pożywienia i samodzielnym utrzymywaniem domu, by mieć pełną kontrolę nad synem. Czaruś poczuł więc wiatr wolności i zaczął w pełni z niej korzystać. Oczywiście najmniej lubianą dla ludzi w wieku kilkunastu lat instytucją jest szkoła, więc bunt chłopaka rozpoczął się od zerwania jakichkolwiek z nią kontaktów. Rzetelną i systematyczną naukę zastąpił za to coraz częstszymi wizytami na zebraniach propagandowych komunistów. 

Umysł młodego człowieka jest z jednej strony bardzo chłonny, ale z drugiej nieokrzepły i naiwny, dlatego tak ważne jest, by w wieku dojrzewania ktoś odpowiedzialny nakierował człowieka na odpowiednie tory intelektualne i emocjonalne. Łatwo bowiem zbłądzić. Cezary pozbawiony był odpowiedniej opieki dlatego też zaczął błądzić i przyjmować wiarę w komunizm. Tym łatwiej było mu przyjąć ideały rewolucyjne, że uważał, że to jest właśnie forma jego buntu wobec skostniałej i niesprawiedliwej rzeczywistości. Młody człowiek potrzebuje poczucia akceptacji i przynależności. Wszystko to znalazł Cezary w ideałach rewolucji bolszewickiej. 

Dodaj komentarz

x