Interpretacje wierszy i materiały do nauki
Motyw „danse macabre”, czyli przerażającego tańca, do którego upersonifikowana Śmierć porywa wszystkich ludzi, kiedy przyjdzie ich czas, był w średniowieczu motywem dominującym w sztuce. Dzisiaj znamy mnóstwo przykładów artystycznego przedstawienia go, głównie w dziełach malarskich.
Święty Franciszek z Asyżu to jedna z najbardziej malowniczych i oryginalnych postaci w panteonie świętych Kościoła. Głosił miłość do Boga poprzez głęboką afirmację wszystkich jego dzieł, zwłaszcza przyrody. Jego kazania zyskiwały posłuch nawet u zwierząt, a zakon franciszkanów, który założył od razu zgromadził bardzo wielu braci i do dziś jest jednym z największych zgromadzeń zakonnych.
Święty Franciszek z Asyżu to jeden z najbardziej znanych świętych Kościoła, zarówno w swoich czasach, jak i współcześnie. Wiódł ubogie życie, skupione na modlitwie i pomaganiu najbardziej potrzebującym. Dziś kojarzony głównie jako ten, który głosił Słowo Boże nie tylko pośród ludzi, lecz także pośród zwierząt. Pamiątką jego świętego życia i działalności są Kwiatki św. Franciszka.
Ludzie w epoce średniowiecza w przeważającej większości podporządkowywali swoje życie wierze w Boga. Chrześcijaństwo ogarniało swoją filozofią w zasadzie wszystkie dziedziny życia. Szło za tym specyficzne przeświadczenie, że człowiek przez całe życie, oprócz tego, że fizycznie istnieje na ziemi, funkcjonuje również w innym wymiarze – wymiarze duchowym, boskim.
Motyw „tańca śmierci”, czyli po łacinie „dance macabre”, to jeden z najpopularniejszych motywów w sztuce epoki średniowiecza. Wiąże się to z ogólnym nastrojem religijno-eschatologicznym, jaki panował wśród społeczeństw chrześcijańskich tamtych czasów.
Rozmowa Mistrza Polikarpa ze Śmiercią to utwór, który pozwala nam dowiedzieć się, jakie stereotypy na temat śmierci dominowały w czasach, gdy rzeczywiście mogła ona spotkać człowieka na każdym kroku.
Rozmowa Mistrza Polikarpa ze Śmiercią to utwór ważny nie tylko dlatego że stanowi jeden z najstarszych zabytków języka polskiego i literatury polskiej. Sama bowiem treść nie jest dla człowieka XXI wieku przesadnie sensacyjna, forma natomiast jest w dużej mierze niezrozumiała.
Groteska, jest według definicji słownikowej, kategorią estetyczną, która polega na łączeniu w ramach jednego dzieła artystycznego, teoretycznie różnych lub wręcz przeciwstawnych elementów, jak na przykład piękno i brzydota, komizm i tragizm, realizm i wizje senne.
W epoce średniowiecza, temat śmierci był jednym z najczęstszych motywów wielu dziedzin życia, takich jak sztuka czy religia. Było to spowodowane tym, że epoka ta była bardzo niespokojna, śmierć otaczała ludzi z wielu stron, choć najczęściej ginęli oni na wojnach, bardzo wówczas częstych. Z
Hrabia Roland jest tytułowym bohaterem średniowiecznej Pieśni o Rolandzie, francuskiego eposu średniowiecznego, który stał się jednym z kanonicznych przedstawień wzorca rycerstwa tej epoki.