Julia Kapulet to główna postać dramatu Williama Szekspira, pt. Romeo i Julia. Od mniej więcej czterech wieków uznawana jest za archetyp romantycznej kochanki, stanowi literacki wzór dla wielu postaci kobiecych nie tylko w literaturze, lecz także w kinematografii, teatrze czy popkulturze. Jest symbolem nieszczęścia, do jakiego może doprowadzić człowieka rodzina, jeśli jej ambicje stoją wyżej niż szczęście jej członków. Julia pragnęła przebić ambicjonalną zawiść własnych rodziców, lecz niestety nie udało jej się to, a za własne szczęście musiała zapłacić swoim kilkunastoletnim życiem.
Spis treści
Charakterystyka Julii Kapulet
Julia Kapulet była kilkunastoletnią dziewczyną, pochodzącą z rodziny Kapuletów – arystokratów rządzących Weroną i pozostających w otwartym konflikcie z drugą rodziną – Montekimi. Była to dziewczyna wychowywana w dosyć restrykcyjnych warunkach. Jej ojciec był troskliwy i na pozór nie dało mu się nic zarzucić, jednak w chwilach próby okazywał się despotyczny i nie znoszący sprzeciwu. Jego żona przez lata żyjąca pod kloszem i zastraszana, wdała się w niego i oboje stworzyli duet, który absolutnie nie zwracał uwagi na uczucia dorastającej dziewczyny. W pewnym stopniu rekompensowała to jej guwernantka, Marta, lecz i jej zrozumienie miało swoje ograniczenia. Julia w domu traktowana była jak karta przetargowa. Ojciec widział w niej jedynie obiekt inwestycyjny, którego mógł użyć na przykład do zawiązania silnego sojuszu z rodziną książęcą, poprzez oddanie ręki dziewczyny hrabiemu Parysowi, synowi książęcemu.
Julia była młoda i delikatna, przyzwyczajona do luksusów i tego, że na swoje zawołanie ma służbę dbającą o to, by niczego jej nie zabrakło. Nie byłą jednak zepsuta nadmiarem bogactwa. Bardzo wysoko ceniła takie cechy jak uczciwość, miłość i szczerość. Była pokorna wobec rodziców, ponieważ wiedziała, że chcą jej dobra. Jest uczuciowa, w czasie balu maskowego w domu swojego ojca, zakochuje się w Romeo Montekim od pierwszego wejrzenia dosłownie po chwili rozmowy. Uczucie przepełnia ją natychmiast, sprawiając, że nie jest ona w stanie żyć dla jakiegokolwiek innego celu.
Wie, że jej ukochany należy do wrogiej rodziny, lecz ona sama nie uczestniczy i nie chce uczestniczyć w konflikcie. Do kontaktu z ukochanym używa więc swojej piastunki Marty, która staje się jej powierniczką. Julia bardzo ubolewa nad faktem, że jej związek z Romeem nie może być oficjalny, ponieważ chciałaby ona dzielić się swoją radością z całym światem. Od razu godzi się na ślub i bierze go po kryjomu przy udziale ojca Laurentego.
Wpada w rozpacz, kiedy po nocy spędzonej z ukochanym dowiaduje się, że ten został mordercą i to mordercą jej kuzyna. Zdaje sobie oczywiście sprawę z tego, w jakich okolicznościach doszło do wypadku, lecz wie, jakie konsekwencje będzie miał ten incydent. Romeo zostaje wygnany, a sama Julia ma zostać wydana za hrabiego Parysa. Wówczas dziewczyna po raz pierwszy wybucha gniewem i sprzeciwia się rodzicom. Jej gniew zostaje jednak uciszony groźbą wyrzucenia z domu. Dziewczyna jest zrozpaczona, ponieważ nie może nikomu powiedzieć o swojej miłości i wydaje jej się, że cały świat stanął przeciwko niej.
W wielkiej desperacji zwraca się o pomoc do ojca Laurentego, gotowa podjąć się każdej szansy ratunku. Godzi się na ryzykowny plan, w myśl którego ma wypić narkotyk, który na pewien czas ma pozbawić ją życia, by uznana za zmarłą, miała szansę na ucieczkę do przebywającego już poza Weroną, wygnanego Romea. By zmylić swoje otoczenie, godzi się z rodziną i oddala od siebie wszelkie podejrzenia biorąc aktywny udział w przygotowaniach do swojego ślubu, o którym już wiedziała, że do niego nie dojdzie. Pozostawszy sama, wypija narkotyk
Gdy się budzi, jej stary świat już nie istnieje. Obok niej leży martwy ukochany, a gdy dociera do niej, co się właśnie wydarzyło, traci wszelką nadzieję. Mimo że ojciec Laurenty proponuje jej ukrycie się i ucieczkę, ona nie chce, bo wie, że życie gdziekolwiek bez Romea nie miałoby dla niej żadnego sensu. Odbiera sobie życie nożem ukochanego.
Julia Kapulet – podsumowanie
Julia jest postacią absolutnie tragiczną. Wychowywała się być może i w cieplarnianych warunkach jeśli chodzi o luksus i pieniądze, lecz nie zaznała miłości, czułości, akceptacji. Od urodzenia była w zasadzie tylko kartą przetargową w świecie arystokratycznego społeczeństwa Werony, rodzice widzieli w niej jedynie spadkobierczynię swojej wielkiej fortuny, której nie chcieli stracić. W momencie kiedy doświadczyła prawdziwej miłości, od razu wiedziała, że uczucie jest skazane na niepowodzenie prze rodzinny konflikt. Mimo tego robiła wszystko, co w jej mocy, by tylko jej miłość do Romea mogła przetrwać. Nie wszystko było zależne od niej i gdy wiedziała już, że oboje ponieśli porażkę w walce z pokoleniową rodową nienawiścią, postanowiła odejść. Wolała odejść na własnych warunkach, niż niż dalej bez ukochanego i w ciągłym upokorzeniu i niezrozumieniu. Julia to postać,która budzi sympatię i współczucie. Niewiele jest chyba osób, które potrafiłyby aż tak poświęcić się dla miłości.