Romeo Monteki to główny bohater legendarnego dramatu autorstwa Williama Szekspira, pt. Romeo i Julia. To najprawdopodobniej najsłynniejszy kochanek w dziejach światowej literatury, symbol nieszczęśliwej miłości i romantycznego dramatu, do którego potrafi ona doprowadzić. Młody buntownik, który był w stanie poświęcić arystokratyczne życie pełne luksusów, bogactwa i chwały, na rzecz ubogiego, ale szczęśliwego życia na wygnaniu z tą jedną ukochaną.
Spis treści
Charakterystyka Romea
Romeo Monteki pochodził z jednego z dwóch najważniejszych rodów arystokratycznych, które rządziły w Weronie. Monteki nienawidzili z wzajemnością Montekich, z którymi od pokoleń wiedli zaciekły spór, w którym jednak nikt nie pamiętał już, o co chodziło. Romeo nie zwracał na to uwagi, nie był zainteresowany pogłębianiem konfliktów ani uczestniczeniem w nim. Był bardzo zamkniętą w sobie osobą, był romantykiem i skupiał się na własnych uczuciach, o których zresztą nie bardzo lubił rozmawiać z innymi. Miał garstkę sprawdzonych przyjaciół, ale nawet pośród nich był raczej skryty.
Bardzo bogate było jego życie uczuciowe, na początku dramatu był nieszczęśliwie zakochany w niejakiej Rozalinie, jednak przeżywał to zakochanie z daleka, nie będąc nawet w stanie zbliżyć się do obiektu swoich uczuć. Owo zakochanie szybko okazuje się jednak miałką namiastką uczucia, ponieważ gdy Romeo poznaje Julię doznaje dogłębnego i nagłego wstrząsu emocjonalnego. Uważa, że dopiero wówczas poznał prawdziwy smak miłości. Rzeczywiście nowe uczucie zawładnęło nim w całości. Jest w stanie poruszyć niebo i ziemię, by tylko kontynuować relację, od razu decyduje się na małżeństwo, które organizuje przy pomocy znajomego duchownego – zakonnika ojca Laurentego.
Jak przystało na prawdziwego romantyka, Romeo całkowicie poddaje się swoim uczuciom,pozwala, by nim zawładnęły. Od tej pory liczy się dla niego wyłącznie doprowadzenie do tego, by jak najczęściej być blisko ukochanej i by jak najszybciej doprowadzić do sytuacji, w której ich związek stały się oficjalny i nie musieliby się ukrywać przed przedstawicielami obu zwaśnionych i nienawidzących się wzajemnie rodzin, którzy na pewno nie chcieli słyszeć o mariażu, który miałby zakończyć ich wieloletni konflikt.
Romeo zachowuje jednak w sobie inne uczucia, np. przyjaźń. Świadczy o tym sytuacja, kiedy nie daje się sprowokować Tybaltowi do pojedynku, a za niego staje do walki Merkucjo, jego najbliższy przyjaciel. Merkucjo zostaje zabity, a Romea pochłania gniew i rozpacz, która go zaślepia. Odnajduje Tybalta i w porywie agresji morduje go, za co skazany zostaje na banicję z Werony.
Dla Romea jest to tragedią, lecz nie dlatego że dopuścił się odebrania życia drugiemu człowiekowi, ale dlatego że wygnanie oznacza dodatkowe utrudnienie w spotykaniu się z Julią. Osiada w Mantui, nieopodal Werony, lez jest tak bliski utraty zmysłów z tęsknoty i niepewności. Liczy, że uda mu się w jakiś sposób wrócić do ukochanej lub wydostać ją z Werony i uciec daleko poza zasięg obu zwaśnionych rodów. Dla Romea nie liczyło się utracenie bogactwa, honoru czy rodzinnych godności. Liczyła się tylko Julia i możliwość nieskrępowanego cieszenia się jej miłością. Z boku Romeo mógłby zostać wzięty za szaleńca, lecz właśnie tak silna była jego miłość.
Miłość, która bardzo szybko zamieniła się w rozpacz, gdy dochodzi do niego fałszywa wiadomość o śmierci Julii. Od tej pory Romeo stawia wszystko na jedną kartę. Przestało zależeć mu na życiu, gdyż istnienie na świecie, w którym brak już było Julii, byłoby dla niego tylko bezsensowną wegetacją pozbawioną jakiegokolwiek uczuciowego i emocjonalnego uzasadnienia. Kupuje truciznę i pogardzając wygnaniem wraca do Werony, by z rozpaczliwym geście ostatecznej desperacji odebrać sobie życie przy grobie ukochanej.
Na drodze staje mu jednak książę Parys, konkurent do ręki Julii, syn księcia. Romeo zabija również jego, prawdopodobnie za nic mając już jakiekolwiek wzorce i zasady moralne. Gdy zginęła Julia nie zależało mu już na niczym. W końcu kładzie się obok ukochanej i nie będąc świadomym, że ta znajduje się jedynie w stanie narkotycznego snu, pozbawia się życia wypijając truciznę. Tragiczność tej sytuacji podkreśla fakt, że Julia przebudza się dosłownie chwilę później. Kilka chwil dzieliło więc parę nieszczęśliwych kochanków od wspólnej ucieczki i być może powodzenia.
Romeo Monteki – podsumowanie
Romeo jest bohaterem, który wzbudza współczucie. Oczywiście trudno jest pochwalać go za emocjonalną impulsywność, która pchała go do morderstw,jednak zważyć trzeba na to, w jakim stanie psychicznym się wówczas znajdował. Z natury był bardzo delikatny i wrażliwy, zamknięty w sobie, cichy i wsobny. W jego duszy jednak trwała ciągła gonitwa uczuć, która w końcu znalazła ujście w miłości do Julii. Nic więc dziwnego, że kolejne przeszkody, jakie napotykał Romeo doprowadzały go niemal do obłędu. Ostateczna wiadomość zaś o śmierci Julii – do zatracenia poczucia sensu życia i odebrania go sobie. Romeo wzbudza współczucie również dlatego, że w jego historii przynajmniej kilka było momentów, w których w zasadzie otarł się o powodzenie.