Noc listopadowa to jeden z najważniejszych dramatów w dorobku Stanisława Wyspiańskiego, uważanego przez krytyków za najwybitniejszego polskiego dramaturga doby modernizmu. Jest to dzieło o bardzo specyficznej konstrukcji – noc wybuchu powstania listopadowego jest tutaj przedstawiona na tle sporów i utarczek bóstw greckich, co zwłaszcza w kręgu kultury chrześcijańskiej, w jakiej zwykle obraca się literatura polska, nie jest zabiegiem częstym.
Noc listopadowa – streszczenie krótkie
Noc listopadowa Stanisława Wyspiańskiego przedstawia wydarzenia z nocy wybuchu powstania listopadowego, jednak w niecodziennej perspektywie. Polski zryw narodowowyzwoleńczy przedstawiony jest tutaj bowiem niejako w tle konfliktów pomiędzy greckimi bogami, Ateną i Aresem, a także jako wynik rozpaczy bogini Demeter po rozstaniu z córką, Korą. Historia rozpoczyna się od rozmowy Ateny z innymi boginiami o powstaniu, gdyż w Warszawie pojawił się Ares. Na czele powstania staje Piotr Wysocki. Książę Konstanty ignoruje symptomy rodzącego się zrywu. Belweder zostaje zaatakowany i ginie kilku carskich generałów, jednak szturm zostaje odparty, a książę nakazuje zniszczenie Warszawy. W Teatrze Rozmaitości widzowie oglądają Fausta Goethego, który przeradza się w propowstańczy wodewil. Dowódcy powstania nie są w stanie porozumieć się między sobą, co prowadzi do rozproszenia wojsk powstańczych. W Teatrze Augusta Hermes odprowadza dusze poległych do krainy śmierci. Ares triumfuje, zakochuje się w żonie księcia trafiony strzałą Erosa. Książę rozmawia z generałem Krasińskim o zakończeniu walk, a także każe wezwać z lochów Waleriana Łukasińskiego, po czym rozpoczyna się pochód wojsk carskich.
Noc listopadowa – streszczenie szczegółowe
Scena I. Rzecz dzieje się w Szkole Podchorążych, nocą 29 listopada 1830 roku. Na korytarzu pojawia się Atena (Pallas), grecka bogini wojny sprawiedliwej, i przyzywa do siebie inne boginie, m.in. Nike oraz Kery. Boginie rozmawiają o tym, że w Warszawie pojawił się Ares i że nadszedł czas, by wybuchło powstanie. Tymczasem w innym miejscu Szkoły, Piotr Wysocki nakłania kadetów do udziału w powstaniu, na co decyduje się stu sześćdziesięciu mężczyzn. Ich zadaniem ma być głównie zdobycie broni, zajęcie Belwederu i Arsenału. Szesnaścioro powstańców, których zadaniem ma być porwanie księcia Konstantego, gromadzi się pod pomnikiem króla Jana III Sobieskiego w Łazienkach.
Scena II. Belweder. Wszystko wskazuje na to, że rozpoczyna się powstanie. Wielkiego księcia Konstantego przekonują o tym generałowie Kuruta i Gendre, a nawet żona – Joanna Grudzińska. Książę jednak, upojony władzą otrzymaną od cara, który jest jego bratem, ignoruje wszystkie ostrzeżenia. Carski agent – Makrot widzi w księciu pychę, która może prowadzić go do prób samowolnego przejęcia władzy. Książę kłóci się z małżonką, która mdleje, a potem nakazuje wszystkim udanie się na spoczynek.