Scena III. Powstańcy czekający pod pomnikiem Sobieskiego na sygnał Wysockiego, są świadkami sceny, w której Demeter żegna swoją córkę – Korę, która musi odejść do swojego męża, Hadesa. Zrozpaczona bogini wzywa Hekate, która z kolei przyzywa Erynie – boginki zemsty, by te odegrały się za stratę Demeter na ludziach. Nadchodzi rozkaz i powstańcy ruszają na Belweder.
Scena IV. Powstańcy wdzierają się do Belwederu i rozpoczynają szturm. Zabijają generałów Lubowidzkiego i Gendre, a żona księcia pokazuje im drogę ucieczki, kiedy nadciągają posiłki wojska. Przez księcia, który myśli, że został zaatakowany przez posąg Sobieskiego, zostaje ona oskarżona o zdradę. Konstanty ponadto wydaje rozkaz zniszczenia całej Warszawy.
Scena V. Teatr. Publiczność ogląda spektakl oparty o Fausta Goethego. Jednak postacie satyrów zmieniają treść dramatu, który staje się paszkwilem na rządy księcia Konstantego. Satyrowie wskazują również na Józefa Chłopickiego chwaląc jego odwagę w sprzeciwianiu się zaborcy oraz twierdząc, że powinien on stanąć na czele powstania, Chłopicki jednak ma problemy z utrzymaniem posłuchu wśród powstańców. Bogini Nike przepowiada mu porażkę Polaków.
Scena VI. Mieszkanie Joachima Lelewela. Do właściciela mieszkania przychodzi Ksawery Bronikowski i zaczyna przekonywać Lelewela do tego, by zwołał on rząd powstańczy. Ten jednak nie chce się podjąć zadania, tłumacząc się chorobą ojca. Bronikowski odchodzi, a ojciec Lelewela mówi mu, żeby nie dopuścić do rozlewu krwi. W końcu umiera we łzach. Pojawia się Nike z Cheronei i nakłania Lelewela do walki.
