Doktor Bernard Rieux jest głównym bohaterem Dżumy Alberta Camusa, a jak okazuje się pod koniec powieści, również jej narratorem. Jest to przykład człowieka z misją, który zawód lekarza traktuje jak misję, co jest szczególnie istotne w czasach zarazy.
Charakterystyka Bernarda Rieux
Doktor Bernard Rieux jest mężczyzną około trzydziestopięcioletnim. Odznacza się raczej średnim wzrostem, ma charakterystyczną, niemal „kwadratową” twarz o dużym nosie, wydatnych szczękach, wyrazistych rysach i ciepłym spojrzeniu ciemnych oczu. Doktor ciemne włosy strzyże na bardzo krótko, jest opalony, co nadaje jego fizjonomii niemal egzotyczny wygląd. Rieux zawsze chodzi ubrany jeśli nie na czarno, to na pewno dobiera garderobę w stonowanych ciemnych kolorach. Porusza się krokiem pewnym, szybkim i zdecydowanym, co sprawia wrażenie, jakby każdy jego krok był dokładnie przemyślany i jakby nogi niosły swojego właściciela w bardzo konkretnie sprecyzowanym kierunku. Cała sylwetka jak i spojrzenie czy uroda doktora świadczyły o tym, że jest on człowiekiem silnym, zarówno fizycznie, jak i psychicznie, wiedzącym, czego chce oraz bardzo mocno skupionym na wykonywaniu zadań, jakie stawia przed nim jego niełatwy zawód. Mężczyzna robi wrażenie godnego zaufania oraz spolegliwego.
Doktor Bernard Rieux jest człowiekiem bardzo szlachetnym, można powiedzieć idealistą, co dobrze wpisuje się w jego lekarską profesję. Wie, że jego zadaniem jest pomagać ludziom, na miarę swojego wykształcenia, umiejętności i warunków, najlepiej jak potrafi. Nie dorabia do swojej działalności żadnej ideologii, nie wierzy w Boga, uważa, że zawód lekarza jest takim samym zawodem, jak wiele innych i że trzeba go wykonywać najlepiej jak się umie. Rieux ponadto lubi swój zawód. Sam go wybrał, również dlatego że było to dla niego wyzwanie, jako że pochodził z ubogiej robotniczej rodziny. Doktor jest zdolny do poświęceń dla swoich pacjentów, wielu leczy za zaniżoną cenę lub w ogóle za darmo – najważniejsze jest dla niego bowiem życie ludzkie. Wie i czuje, że został powołany do tego, by je chronić, bez względu na zapłatę.
Dzięki swojej postawie, jest doktor Rieux osobą cieszącą się naprawdę dużym szacunkiem i sympatią, zarówno wśród pacjentów, jak i w środowisku lekarskim w Oranie. Przy całym swoim wewnętrznym skupieniu, jest również człowiekiem, który umie i lubi rozmawiać z innymi, co prowadzi do tego, że ma wokół siebie sporą ilość znajomych i bliskich ludzi. Nie ma problemów w kontaktach z matką, która przyjeżdża do niego tuż przed wybuchem epidemii, choć raczej nie rozmawiają o uczuciach. Przyznać jednak trzeba, że doktor Rieux przez wiele lat przedkładał pracę nad relacje międzyludzkie, co bardzo mocno odczuła jego żona. Dopiero, kiedy kobieta zachorowała, mężczyzna zrozumiał, że do tej pory poświęcał jej zdecydowanie za mało czasu, zorientował się, że być może tego czasu nie mają jednak tak dużo, jak by się mogło wydawać. Wywalczył dla niej miejsce w sanatorium i obiecał, że po jej powrocie zmieni swoje życie pod kątem ich relacji. Niestety kobieta nie wróciła, choroba pokonała ją w momencie, kiedy była daleko o męża i od domu.
Śmierć żony wywarła na doktorze bardzo duże wrażenie. Wyrzucał sobie, że zaniedbywał małżeństwo. Przygnębienie przeniosło się nawet na pojmowanie swojej roli w sytuacji epidemicznej. Ponadto był Rieux człowiekiem pewnym siebie i swoich racji. Dało się to spostrzec zwłaszcza na początku epidemii, kiedy to jako pierwszy wysnuł przypuszczenie, że oto miasto ma do czynienia z dżumą. Inni lekarze początkowo nie chcieli dać wiary takim śmiałym teoriom, jednak później musieli przyznać doktorowi rację. Doktor bez wahania staje do walki z chorobą, jest w stanie poświęcić się w całości leczeniu zadżumionych. Nie ulega zniechęceniu nawet kiedy choroba zbiera coraz większe żniwo, a on powoli traci sympatię i szacunek u ludzi, którym lekarz zaczyna się kojarzyć głównie ze śmiercią, a nie – jak bywało wcześniej – z wybawieniem z choroby. Doktor Bernard Rieux to zdecydowanie najbardziej szlachetna postać powieści Alberta Camusa.