Na pytanie postawione w temacie pracy można odpowiedzieć przynajmniej na kilka sposobów. Nie tylko bowiem dzisiejsza i nie tylko młodzież powinna znać Dziady Mickiewicza. To uniwersalny utwór, który mówi nie tylko o staropolskim rytuale spirytystycznym, lecz także wyjawia pewne uniwersalne prawdy o ludzkim losie, które aktualne będą zawsze bez względu na czasy.
Dziady należą do niezaprzeczalnej klasyki literatury polskiej i każdy, kto uważa się człowieka intelektualnie wyrobionego, powinien przynajmniej znać ten utwór, jak również inne napisane przez Adama Mickiewicza – jednego z najważniejszych twórców poezji polskiej. Dziady są ponadto zapisem pewnej bardzo specyficznej duchowej praktyki litewskiej, której korzeni upatrywać należałoby jeszcze w czasach pogańskich. Daje nam to więc dogłębną wiedzę o początkach duchowości na terenach, na których obecnie żyjemy i funkcjonujemy. Dzięki takiemu porównaniu możemy bardziej obiektywnie spojrzeć na własną wiarę oraz to, w jaki sposób ją kultywujemy (bądź nie). Na poziomie świadomości jednak jest to wiedza bardzo istotna.
Kolejnym argumentem na potwierdzenie tezy, że warto jest znać Dziady Adama Mickiewicza niech będzie fakt, że w drugiej części dramatu zawarte zostały bardzo proste, ale też bardzo uniwersalne prawdy o życiu ludzkim. Przez to, pojawiają się postacie, które przekroczyły już granicę śmierci, jesteśmy w stanie nabrać zupełnie innej perspektywy na życie doczesne, zwrócić uwagę na inne jego aspekty, zobaczyć, co jest naprawdę ważne i jakie zmiany możemy wprowadzić w swoim funkcjonowaniu, by uniknąć wiecznego błąkania się po śmierci. Warto więc być dobrym dla innych ludzi, nie wywyższać się, z pokorą przyjmować cierpienie, szanować emocje i uczucia innych, nie traktować życia wyłącznie jako zabawy, być pokornym i uczciwie pracować.
Dziady warto znać również dlatego, że jest to po prostu dzieło stojące na bardzo wysokim poziomie literackim. Ktoś, kto od literatury wymaga kontaktu z najbardziej wyrafinowaną polszczyzną, na pewno zaspokoi swój apetyt estetyczny obcując właśnie z twórczością Adama Mickiewicza. Dramat ten stał się kopalnią cytatów i powiedzeń, które w mowie potocznej utrzymują się do dziś („Ciemno wszędzie, głucho wszędzie,/ Co to będzie, co to będzie”), a to duże wyróżnienie zważywszy, że od publikacji dzieła minęło już ponad dwieście lat.
Warto czytać Dziady, pomimo tego, że to bardzo mroczne dzieło, ponieważ ich lektura potrafi ubogacić swoich czytelników na bardzo wielu poziomach: moralnym, filozoficznym, artystycznym i historycznym.