Eugenia to jedna z bohaterek dramatu Sławomira Mrożka, pt. Tango. Jest przedstawicielką najstarszego pokolenia bohaterów, jednak jej powierzchowność i zachowanie nie licują z powagą, jakiej oczekiwałoby się po osobie w jej wieku i z jej doświadczeniem życiowym.
Charakterystyka Eugenii
Eugenia jest kobietą w podeszłym wieku, matką Eleonory i babcią głównego bohatera dramatu, Artura. Jednak ani jej zachowanie, ani ubiór, ani też postawa życiowa, nie wskazują na wiek. Kobieta ubiera się w długą jaskrawą suknię w hipisowskim stylu, czapkę-dżokejkę oraz trampki. Z powodu problemów ze wzrokiem na jej nosie zawsze znajdują się duże okulary. Eugenia zdaje się w ogóle nie zwracać uwagi na swój wiek, a tym bardziej na obyczaje społeczne, jakie się z nim wiążą. Nie jest nobliwą seniorką, która stoi w opozycji do ludzi młodych, nie jest wstrzemięźliwa, ostrożna, zachowawcza i nie ma na podorędziu mądrych życiowych rad. Wręcz przeciwnie. Sprzeciwia się konserwatywnym zwyczajom i porządkom. Hołduje przełamywaniu stereotypów i nie chce się podporządkować.
Eugenia jest przeciwna porządkom, jakie w domu zaprowadzić chce Artur. Jej zdaniem tradycja jest nudna i przestarzała. Kobieta nie czuje się dobrze w stroju wieczorowym, jaki zakłada z okazji ślubu Artura i Ali. Jej ulubionym zajęciem jest gra w karty z Edkiem. Jest zresztą zafascynowana mężczyzną, naśladuje go i broni, gdy ten spotyka się z zarzutami ze strony Eugeniusza lub Artura. Jest w tym autentyczna i wykazuje się troską i szacunkiem. Eugenia jest kobietą wzbudzającą uśmiech i sympatię. Charakteryzuje się niebywałym dystansem do siebie samej i otaczającego ją świata. Trudno odmówić jej racji, gdy mówi o przestarzałości form społecznych, ponieważ własnym zachowaniem dowodzi, że jest w tym dużo prawdy.
Nawet jej śmierć przedstawiona jest w komiczny sposób. Kobieta w pewnym momencie wspina się na katafalk stojący od dekady w domu i oświadcza wszystkim, że umiera. Do końca jednak śmieje się i drwi z zaistniałej sytuacji, dlatego domownicy na początku nie wierzą w jej odejście. Zgon Eugenii staje się inspiracją dla Artura, który łapczywie chwyta się idei śmierci ludzkiej, jako czegoś, co mogłoby być motywem przewodnim życia całej rodziny i całych społeczeństw. Pomysł jest oczywiście absurdalny, co sprawia wrażenie, że Eugenia płata figle swojej rodzinie nawet z zaświatów.
Eugenia to postać bardzo barwna i niezwykle satyryczna. W jej charakterze kumulują się wszystkie poglądy, którymi Mrożek pragnął zwrócić uwagę na chaos panujący w społeczeństwie polskim w latach 60. XX wieku. Kobieta jest absolutnym zaprzeczeniem stereotypu, do jakiego przywykliśmy w przypadku osób starszych. Eugenia nie poddaje się mu i żyje tak, jak chce. Ten tryb został oczywiście sprowokowany przez rewolucję obyczajową, o którą walczyło pokolenie Stomila i Eleonory, jednak wydaje się, że Eugenia podeszłą do tych zmian niezwykle poważnie i osobiście. To postać jak najbardziej pozytywna, której naprawdę bardzo trudno byłoby nie polubić.