Edek to drugoplanowa, choć bardzo istotna, postać z dramatu pióra Sławomira Mrożka, pt. Tango. Jest to człowiek, który samym swoim istnieniem zaprzecza ideom promowanym przez głównego bohatera. Uosabia tępą siłę, przemoc, do której prowadzi brak wykształcenia, wychowania i jakiejkolwiek kultury.
Charakterystyka Edka
Edek jest mężczyzną w średnim wieku. To człowiek pochodzący z marginesu, z nizin społecznych, który do domu głównych bohaterów trafił jako część eksperymentu społecznego Stomila. Czuje się bardzo swobodnie, chodzi w rozchełstanej koszuli, żółtych butach, ma wielki złoty zegarek na ręku. Charakteryzują go długie, nieuporządkowane i nieumyte włosy, które stale przeczesuje. Jest mężczyzną postawnym, po którym widać dużą siłę fizyczną. Ma on podejrzaną powierzchowność, można podejrzewać, że ma przeszłość kryminalną. Jest wulgarny, prostolinijny i ciągle pije piwo.
W domu cieszy się dużą popularnością i akceptacją mimo swojej wulgarnej i prostackiej powierzchowności. Podoba się kobietom ze względu na swoją prostotę, siłę fizyczną i odrzucenie dobrego wychowania. Ma romans z Eleonorą, uwodzi również Alę, narzeczoną Artura. Staje się wzorem dla babci Eugenii, w której znajduje przyjaciółkę i obrończynię. Wydarzenia dramatu wydają się biec dookoła niego, przy jego niezbyt zapalczywym udziale. Większość czasu spędza na grze w karty. Rzadko się odzywa, lecz kiedy to robi, używa bezsensownych, banalnych powiedzonek, które wyrażają jego nieskomplikowaną filozofię życiową, czyli właściwie jej brak.
Z czasem Edek pozwala sobie na coraz więcej, ponieważ coraz bardziej atakowany jest przez Artura i Eugeniusza. Reprezentuje bowiem obcość w rodzinie, w której młodzieniec stara się zaprowadzić staromodne i tradycyjne porządki. W III akcie pojawia się natomiast ubrany w strój lokaja, co jednak nie przeszkadza mu podać Eleonorze wódki zamiast soli trzeźwiących.
Pod koniec dramatu okazuje się, kim Edek jest naprawdę. Są mu obojętne filozoficzne zmagania, jakie mają miejsce w rodzinie. Jest przedstawicielem tępej siły, bez której jednak nie może ustabilizować się żadna władza. Dlatego nawet Artur stara się mu w pewnym momencie przypodobać, żeby mieć go po swojej stronie. Jednak po dowiedzeniu się o zdradzie Ali, rzuca się na Edka, który w bardzo łatwy sposób zabija go. Zakłada na siebie jego niepasującą marynarkę i przejmuje władzę w domu. Na koniec tańczy z Eugeniuszem tytułowe tango, co jest symbolem jego triumfu.
Edek to postać negatywna, która symbolizuje władzę totalitarną. Władzę, która zawsze zatriumfuje tam, gdzie panuje chaos w sferze wartości i ideałów, oraz anarchia. Mrożek przedstawia nam brutalną prawdę o świecie – żadna idea nie ma szans w starciu z prostą siłą, która w pewien sposób jest dla ludzi kusząca, jako dużo bliższa naturze, niż na przykład filozofia. Edek nie tylko nie wzbudza sympatii, lecz powoduje duży dyskomfort, ponieważ jest postacią negatywną, która wygrywa tak naprawdę jedynie czekając, aż pozytywni bohaterowie wypalą się sami.