Mały Książę – charakterystyka

Autor: Grzegorz Paczkowski

Mały Książę to tytułowa postać mini powiastki autorstwa Antoine’a de Saint-Exupery’ego, do dziś przez wielu uważanej za jedno z najpiękniejszych i najmądrzejszych dzieł literatury europejskiej i światowej. To opowieść o przyjaźni, miłości, odpowiedzialności, a także o tym, jak niepostrzeżenie dorośli tracą dziecięcą naiwność, szczerość i szlachetność, która przecież nadaje naszemu światu jakichkolwiek barw. Nic dziwnego, że książeczka zdobyła serca milionów czytelników na całym świecie i wciąż zdobywa nowych miłośników wśród młodych pokoleń. Sam Mały Książę jest bowiem postacią na tyle uniwersalną, że może symbolizować każdego z nas – na pewno wszyscy czytelnicy mogą odnaleźć w nim coś z siebie. 

Charakterystyka Małego Księcia

Mały Książę to młodziutki chłopiec, który mieszka na niewielkiej asteroidzie o nazwie B-612. Jest to drobnej budowy ciała młodzieniec, obdarzony złocistego koloru czupryną oraz mądrym głębokim spojrzeniem. Nosi charakterystyczny granatowy płaszcz, błękitne spodnie i żółty szalik. Wiedzie on żywot ułożony, choć dosyć jednostajny, który składa się z powtarzania kilku czynności jak na przykład czyszczenie kraterów wulkanów na swojej asteroidzie, przycinanie baobabów czy oglądanie ukochanych zachodów słońca, co dzięki małym rozmiarom zamieszkiwanej asteroidy, Książę może robić w zasadzie przez cały czas.  

Książę jest, jak każde dziecko, istotą niewinną, ufną, szczerą. Jest bardzo ciekawy świata, więc zadaje wszystkim napotkanym ludziom mnóstwo pytań, sam jednak na pytania odpowiadać nie lubi. Kiedy coraz bardziej wnika w świat dorosłych, jest nim coraz bardziej zaskoczony, nie potrafi go zrozumieć, ponieważ wydaje mu się on zbytnio skomplikowany, przepełniony niezrozumiałymi postawami. Wyraża się w tym naiwność Księcia, tak charakterystyczna dla perspektywy dziecka. Jego wewnętrzny świat wydaje się prosty, złożony z prostych, jasnych i przejrzyście sformułowanych pojęć. Książę jest przyjacielski i szlachetny, ale bardzo samotny, co zmienia pojawienie się na powierzchni jego asteroidy Róży. 

Książę zaczyna dbać o nową roślinę i powoli zaczyna pałać do niej naiwną miłością. Jest to dla niego uczucie zupełnie nowe, niespotykane, więc chłopiec nie potrafi go zrozumieć, nie wie, jak powinien się zachowywać. W związku z tym wyrusza w roczną podróż po kosmosie, by odkryć prawdziwy sens miłości. Świadczy to o niezwykłej emocjonalnej dojrzałości małego chłopca, który do nieznanego sobie uczucia podchodzi w sposób ostrożny i odpowiedzialny. 

Mały Książę to również chłopiec bardzo mądry. Uczy się na własnych doświadczeniach, potrafi analizować (na swój dziecięcy sposób, ale jednak) zachowania ludzi, z którymi spotyka się na kolejnych planetach i wyciągać z tych analiz wnioski. Jego relacja z lisem świadczy o tym, że umie w rozsądny, empatyczny i odpowiedzialny sposób myśleć o trosce i opiece nad drugim istnieniem. 

Mały Książę to postać bardzo sympatyczna, otwarta na nowe doświadczenia, na nowe znajomości i relacje, gotowa do zaangażowania się w nie w sposób dojrzały, którego to podejścia mógłby pozazdrościć mu niejeden dorosły. Chłopiec jest bardzo ciekawy świata (a w zasadzie światów – innych niż jego własny) i podejmuje trud, by je poznać i czegoś się o nich nauczyć – wyrusza w długą podróż po różnych planetach. Jest jednak przy wszystkich swoich zaletach, mimo wszystko, dzieckiem. Dzieckiem tyle posiadającym szlachetne pobudki i marzenia, ile nieco naiwnym, przez co spotyka go nieco rozczarowań i przykrości, jak choćby wtedy, gdy zostaje ukąszony przez żmiję. 

Podsumowując, Mały Książę to postać, którą powinien poznać każdy. Nie tylko dlatego że książka Antoine’a de Saint Exupery’ego to już dzisiaj klasyka literatury, lecz przede wszystkim, by spróbować przejrzeć się w oczach dziecka i zobaczyć, ile w nas samych zostało dziecięcej szlachetności, otwartości i ufności wobec świata i innych ludzi. Nic dziwnego, że Mały Książę od tylu lat nie przestaje być jedną z najpopularniejszych książek i – co rzadko spotykane – nadających się do czytania zarówno przez dzieci, jak i przez dorosłych. 

Dodaj komentarz