- Spotkanie narratora z turystą i opowieść o cerkwi.
- Refleksja narratora nad czasem, kiedy dopiero zaczynano budować cerkiew, ścinać drzewa z pobliskiego wzgórza oraz transportować je przy pomocy konnych zaprzęgów na plac budowy.
- Wspomnienie tego, jak po otwarciu granicy wschodniej do cerkwi przybywali ludzie przesiedleni dziesiątki lat wcześniej z tego miejsca i modlili się w świątyni mimo że ta byłą już w opłakanym stanie.
- Wspomnienie rozmowy z dziewięćdziesięcioletnim mieszkańcem dawnej wsi, która żyje w jego pamięci.
- Konkluzja, że konserwatorzy co prawda rozebrali cerkiew i przenieśli elementy jej konstrukcji, lecz cerkiew pozostała, ponieważ jest ona przestrzenią, której nie da się przenieść.
Miejsce – plan wydarzeń
Autor: Grzegorz Paczkowski