Mit o Heraklesie – plan wydarzeń
Herakles zostaje zabrany na Olimp, gdzie spotyka się z niechęcią Hery i gdzie zabija dwa ogromne węże; Jako młodzieniec bohater morduje swojego nauczyciela, przez co zostaje wygnany z Teb.
Interpretacje wierszy i materiały do nauki
Herakles zostaje zabrany na Olimp, gdzie spotyka się z niechęcią Hery i gdzie zabija dwa ogromne węże; Jako młodzieniec bohater morduje swojego nauczyciela, przez co zostaje wygnany z Teb.
Każdy zna historię Edypa czy Antygony. Nie każdy jednak wie, że byli oni częścią przeklętego rodu Labdakidów – dynastii, która musiała wycierpieć chyba wszystkie nieszczęścia, jakie można sobie wyobrazić. Mity i legendy o tym rodzie pozostają niewyczerpanym źródłem inspiracji dla artystów i filozofów do dzisiaj.
Kadmos opuszcza ojczyznę w poszukiwaniu uprowadzonej siostry, zabija smoka i wraz ze swoimi żołnierzami zakłada miasto Teby;
Kadmos doświadcza wielu nieszczęść, w tym śmierci większości swojego potomstwa, więc opuszcza założone przez siebie miasto;
Tezeusz to jeden z legendarnych bohaterów starożytnej Grecji. Uchodził za pół-człowieka, pół-boga, a jego czyny dorównywały czynom niejednego mitycznego herosa. Najbardziej jednak znany jest z pokonania straszliwego Minotaura, w czym swój niebagatelny udział miała księżniczka kreteńska, Ariadna.
Tezeusz wychowuje się w Trojzenie, gdzie w dzieciństwie poznaje Heraklesa;
Kiedy Tezeusz dorasta, za namową matki, Ajtry, postanawia odnaleźć swojego ojca, Egeusza;
Trafia do Aten i zgłasza się do terroryzującego miasto króla Minosa, jako ochotnik do zabicia Minotaura na Krecie;
Mit o Demeter i Korze (Persefonie) to świetne zobrazowanie tego, do czego służyła religia ludziom żyjącym w starożytności. Wymyślaniem historii o bogach ludzie tłumaczyli sobie świat, który ich otaczał, a także zjawiska, które w nim zachodziły, a których nie rozumieli, w tym zjawiska przyrodnicze. Dziś posiadamy wiedzę przyrodniczą, która objaśnia dla nas wszystko, co widzimy na ziemi i na niebie. Pamiętać jednak należy, że kilka tysięcy lat temu, ludzie po prostu bali się natury, ponieważ nie rozumieli mechanizmów jej działania. By nieco oswoić tę kwestie – wymyślili mitologię.
Demeter jest boginią płodności i urodzaju, posiada córkę Korę, nazywaną również Persefoną; Persefona bawi się pod okiem nimf na łące; Zauroczony Hades wyczarowuje pięknego narcyza u stóp Persefony;
Syzyf jest jedną z najbardziej rozpoznawalnych postaci z mitologii greckiej. Jest tak za sprawą charakterystycznego artefaktu, który się z nim wiąże – głazu, który bohater wciąż wtaczał na szczyt góry, a który zawsze wymykał mu się z rąk. Ukuto nawet frazeologizm „syzyfowe prace”, który określa zadania niemożliwe do wykonania, z góry skazane na niepowodzenie. Mało kto jednak wie, jak dokładnie wyglądało życie Syzyfa i jego droga do tak straszliwej wieczności.
Syzyf jest założycielem i królem szczęśliwego miasta o nazwie Korynt; jest również ulubieńcem bogów, często zapraszanym na uczty olimpijskie;
„Czapka niewidka” to sformułowanie, które przydaje się użytkownikom języka w momentach, kiedy są oni zawstydzeni, zażenowani, lub znajdują się w innych niekomfortowych sytuacjach, z których trudno jest się im wydostać. Wówczas właśnie zwykło się mówić, że wolałoby się być niewidzialnym, zapaść się pod ziemię, albo właśnie użyć czapki-niewidki.
Frazeologizm „drakońskie prawa” oznacza, że pewne zasady, wobec których stosujemy to określenie, są o wiele przesadzone w swojej surowości. Zbyt mocno (a często również nieuzasadnienie) kodyfikują zachowania ludzkie w danej kwestii i przewidują zbyt daleko idące konsekwencje za przekroczenie wyznaczonej przez nie granicy.
„Pępek świata” to związek frazeologiczny, który w nieco ironiczny sposób określa osobę (niekiedy również miejsce lub jakąś konkretną przestrzeń), która stara się za wszelką cenę być w centrum uwagi i ściągać na siebie atencję swojego otoczenia, mimo że sama z siebie nie jest zbyt interesująca. „Pępek świata” może być również stosowany dosłownie, bez zabarwienia ironicznego.