Interpretacje wierszy i materiały do nauki
Wątek popełniania zbrodni i ponoszenia za nie konsekwencji był obecny w literaturze od samych jej początków. O antycznych tragików, przez Szekspira, aż do twórców współczesnych – pisarze wciąż na nowo próbują twórczo patrzeć na tę kwestię. Niezmiennie jednak wszyscy dochodzą do podobnego wniosku: jeśli popełniło się zbrodnię, nie ma możliwości, by uniknąć za nią kary.
Fiodor Dostojewski w Zbrodni i karze nie tylko stworzył nowy typ narracji psychologicznej w powieści, lecz także zawarł pewne koncepcje społeczne, bardzo charakterystyczne dla drugiej połowy XIX wieku w Europie. Ich wyrazicielem był główny bohater utworu – Rodion Raskolnikow.
Z jednej strony morderca przekonany o wyjątkowości swoich przekonań i siebie samego. Z drugiej – młody i nadwrażliwy chłopak, który ugina się pod psychicznym ciężarem problemów codzienności. Mistrzowskie pióro Fiodora Dostojewskiego uczyniła z głównego bohatera Zbrodni i kary psychologiczne studium człowieka zagubionego nie tylko w świecie, ale i w mroku własnej duszy.
Losy Rodiona Raskolnikowa to chyba jeden z najsłynniejszych przykładów wewnętrznej przemiany bohatera w literaturze światowej. Ten młody student na oczach czytelnika upada na samo dni podłości i zła, by później dzięki miłości, pokucie i wierze, móc zacząć się duchowo odradzać, niejako wstawać z martwych. Historia młodego studenta prawa uświadamia więc, że każdy może zasłużyć na drugą szansę, jeśli tylko jest gotowy do wielkiej pracy nad sobą.
Fiodor Dostojewski był mistrzem prozy psychologicznej, a jego Zbrodnia i kara jest tego najlepszym przykładem. Autor z niesamowitą dokładnością wnikał w umysły swoich bohaterów, przedstawiał ich monologi wewnętrzne, opinie, myśli, motywację, dzięki czemu możemy lepiej zrozumieć ich czyny. Tym bardziej warto więc poznać bohaterów Zbrodni i kary.
Sonia to jedna z najbardziej symbolicznych postaci literatury europejskiej XIX i XX wieku. Pełna pokory i miłosierdzia dziewczyna została przez bezlitosne życie wrzucona w najgorszy rynsztok, z którego nie miała szansy wyjść do końca życia.
Odprawa posłów greckich to paralela Rzeczpospolitej, która stała wtedy u progu kolejnej wojny z Rosją. W styczniu miał zebrać się sejm, którego celem było ustalenie wysokości podatku, który miał pokryć koszty ataku.
Pulcheria Aleksandrowna Raskolnikowa to matka Awdotii (Duni) oraz Rodiona głównego bohatera Zbrodni i kary. Była to kobieta, którą można by śmiało nazwać wzorem matki, jaki funkcjonuje w naszym kręgu kulturowym.
Siemion Zacharycz Marmieładow to chyba najbardziej dramatyczna, godna litości i pożałowania, i przede wszystkim smutna postać w Zbrodni i karze Fiodora Dostojewskiego. Jest to człowiek skrajnie i chronicznie uzależniony od alkoholu, którego nałóg zdołał już poniżyć do ostateczności, zepchnął jego i jego rodzinę na samo dno drabiny społecznej.
Piotr Pietrowicz Łużyn to drugoplanowy bohater Zbrodni i kary Fiodora Dostojewskiego.
Arkadiusz Swidrygajłow to jeden z czarnych charakterów powołanych do życia przez Fiodora Dostojewskiego w powieści, pt. Zbrodnia i kara.
Dymitr Prokoficz Razumichin to młody student prawa, stamtąd zresztą zna Rodiona Romanowicza Raskolnikowa, głównego bohatera powieści Dostojewskiego.