Interpretacje wierszy i materiały do nauki
Ignacy Krasicki, biskup i poeta, jest znany jako jeden z głównych przedstawicieli oświecenia w Polsce. Zapamiętano go z tworzenia poematów heroikomicznych, satyr i bajek, to także autor pierwszej polskiej powieści, znanej pod tytułem “Mikołaja Doświadczyńskiego przypadki”.
Porzekadło, że „podróże kształcą” jest znane chyba każdemu z nas i mało kto, kto chociaż raz udał się w taką podróż, miałby ochotę zaprzeczyć. Rzeczywiście dzięki oddaleniu się od rodzinnych stron, jesteśmy w stanie na własne oczy ujrzeć nieraz zupełnie inną architekturę, inny ubiór, posłuchać innych języków, spróbować innych potraw.
Mały Książę wyruszył w swoją wielką podróż po różnych planetach, by dowiedzieć się czegoś o miłości, uczuciu, którego nie rozumiał, a które połączyło go z tajemniczą Różą na jego niewielkiej planecie. Był wówczas małym chłopcem, nieco naiwnym, nie wiedzącym wiele o wielkim świecie. W trakcie podróży jednak napotykał różnych dorosłych ludzi i widział, jak żyją i jak często nie radzą sobie z własnymi problemami, kompleksami, wadami.
Anna Kamieńska to polska poetka, pisarka i tłumaczka, urodzona w 1920 roku w Krasnymstawie. Była ona rówieśniczką Krzysztofa Kamila Baczyńskiego – poety, który urodził się w 1921 roku w Warszawie. Wiersz „Baczyński” napisany został w 1981 roku, a wydany w 1987 roku w ramach tomiku „Nowe imię”. Jest formą apelu kierowanego w stronę nieżyjącego już artysty, aby ten nie umierał, a tym samym „nie chwytał za serce”.
Krzysztof Kamil Baczyński to poeta urodzony w 1921 roku, więc jest artystą, którego klasyfikujemy jako przedstawiciela pokolenia Kolumbów. Czasy jego młodości i dojrzewania zostały zmącone przez wybuch II Wojny Światowej. Wojna, dla pokolenia Baczyńskiego, niosła nie tylko konsekwencje w postaci doświadczenia cierpienia, śmierci i strachu.
Z Julianem Przybosiem kojarzyć można przede wszystkim kojarzyć dwudziestolecie międzywojenne i Awangardę Krakowską. Jego utwory często dotyczyły zagadnienia miasta, rozwoju cywilizacji, postępu i urbanizację.
Julian Przyboś to poeta tworzący między innymi w trakcie dwudziestolecia międzywojennego. Znano go jako członka Awangardy Krakowskiej – działającej wówczas grupy literackiej, której twórczość upodobała sobie jako główną tematykę urbanizację, a jej charakterystyczną cechą był minimalizm słów zawartych w tekście.
Wiersz „Twój głos”, autorstwa Czesława Miłosza, został wydany przez Instytut literacki w Paryżu w roku 1969. Utwór należy do cyklu „Zapisane wczesnym rankiem mową niezwiązaną”, który zawarty został w tomiku „Miasto bez imienia”.
Człowieczeństwo to pojęcie bardzo trudne do jednoznacznego zdefiniowania. To jedna z tych rzeczy, nad którymi człowiek w zasadzie nie zastanawia się na co dzień. Nie wymagają bowiem tego od nas codzienne obowiązki, szkoła, praca, robienie zakupów czy płacenie podatków.
Żyjemy w czasach, w których na terenie naszego kraju nie toczą się na szczęście żadne konflikty zbrojne. O wojnach, okupacji, powstaniach i innego rodzaju rewoltach uczymy się na lekcjach historii, z książek. Rzeczywistość wojenna jest tak bardzo różna od tej, w której żyjemy, że bardzo trudno postawić się na miejscu ludzi, którzy w jej trakcie musieli żyć.
Stwór nie był tak ogromny, jak o nim opowiadali starzy podróżnicy, którzy natykali się na przeróżne bestie wędrując po górach i równinach Śródziemia. Był nieco dłuższy od aligatora, choć jeśli chodzi o wysokość, miał ją na poziomie przeciętnej wielkości psa. Bilbo wiedział, że to bazyliszek. Zbyt wiele książek przeczytał, żeby nie rozpoznać od razu imponującego, choć przerażającego grzebienia na grzbiecie, ostrych jak sztylety pazurów i ogona zakończonego twardą jak głaz kulą. Wcześniej był pewien, że te stworzenia dawno już wyginęły, wyglądało jednak na to, że w głębokich górskich sztolniach, żyły wciąż pojedyncze egzemplarze.
Bilbo Baggins w czasie swojej wyprawy na Smoczą Górę był świadkiem i uczestnikiem wielu wstrząsających sytuacji. Najbardziej zatrważającą jednak wydaje się ta, kiedy wraz z całą kompanią musiał stawić czoła przerażającym ogromnym pająkom w Mrocznej Puszczy. Zdarzenie to znamy z pierwszej ręki, ponieważ sam Bilbo Baggins od czasu powrotu ze swojej wielkiej wyprawy, nie wzbrania się przed przywoływaniem wspomnień z tamtych czasów i opowiadaniem o swoich przygodach. Poniższa relacja jest oparta właśnie na takiej opowieści.