Hiob i młodzieniec – interpretacja

Anna Kamieńska była polską poetką religijną, ale także pisarką, eseistką oraz tłumaczką wielu języków – rosyjskiego, białoruskiego, bułgarskiego czy słowackiego i łacińskiego. Zainspirowana postacią biblijnego Hioba, stworzyła zbiór wierszy Drugie szczęście Hioba, opublikowanego w 1974. Jest także autorką wiersza Hiob i młodzieniec, w którym to młody mężczyzna zwraca się do bohatera, prosząc o radę oraz wsparcie w przygotowaniu się do tego, co przewidział dla niego los.

Wzór rycerza idealnego. Omów zagadnienie na podstawie znanych Ci fragmentów Pieśni o Rolandzie. W swojej odpowiedzi uwzględnij również wybrany kontekst

Średniowiecze to epoka, która niesłusznie kojarzy nam się dzisiaj z zacofaniem, pewnym zastopowaniem rozwoju cywilizacyjnego, niemal tysiącletnim wstrzymaniem kultury, sztuki, itp. Jest to opinie błędna, bo choć rzeczywiście średniowiecze zwraca uwagę pewną monotematycznością życia zarówno społecznego, indywidualnego, jak i kulturalnego (chodzi o skupienie się niemal wyłącznie na Bogu), to nie można powiedzieć, że kultura czy sztuka przestała się rozwijać.

Szczęście – interpretacja

Bolesław Leśmian to poeta tworzący w czasach dwudziestolecia międzywojennego, choć inspiracje do swych dzieł czerpał także z romantyzmu, baroku czy też Młodej Polski. Był on autorem kilku zbiorów wierszy, między innymi opublikowanego w roku 1938 (pośmiertnie) tomu Dziejba Leśna. Wywodzi się z niego omawiany utwór Szczęście, opowiadający o nieustannym poszukiwaniu radości oraz spełnienia, a także o przeszkodach, które stają człowiekowi na drodze.

Kto lub co decyduje o życiu ludzkim? Omów zagadnienie na podstawie Lalki Bolesława Prusa

Każdy z nas zna przysłowia takie jak: „Każdy jest kowalem własnego losu” lub „Fortuna kołem się toczy”. Pierwsze z nich wskazuje na to, że to od każdego człowieka zależy, jak będzie wyglądało jego życie i do czego w nim dojdzie, drugie mówi jednak o przypadkowości z jaką ludzie obdarowywani są przez los szczęściem i bogactwem. Które więc z tych twierdzeń jest bliższe prawdy? Rozważania takie towarzyszą ludzkości od pokoleń, nie pomijali ich w swoich dziełach również przedstawiciele literatury, w tym literatury polskiej. Problem ten poruszył m.in. Bolesław Prus w swojej powieści pt. Lalka. 

Nad wodą wielką i czystą – interpretacja

„Nad wodą wielką i czystą” to utwór autorstwa Adama Mickiewicza, czołowego reprezentanta romantyzmu polskiego. Wiersz powstał w roku 1838 w Lozannie, więc należy do cyklu „Liryki lozańskie”. Wykorzystując motyw przyrodniczy, poeta przestawił refleksje na temat egzystencji człowieka, przemijania i swojego życia. 

Krzyczałem w nocy – interpretacja

Wiersz „Krzyczałem w nocy” autorstwa Tadeusza Różewicza pochodzi z wydanego w 1957 roku tomiku poezji „Poemat otwarty”. Dzieło porusza temat traumatycznych wspomnień z wojny, której w przeszłości doświadczył sam autor. Utwór uświadamia, że niezwykłe okrucieństwo zostaje w pamięci człowieka już na zawsze i do końca życia będzie mu towarzyszyć.

Aleksander Puszkin – biografia skrócona

Urodził się jako Aleksandr Siergiejewicz Puszkin. Nie wiadomo jednak, czy data jego narodzin to 26 maja czy 6 czerwca 1799, lecz znane jest miejsce – Moskwa. Edukował się pod okiem francuskich guwernerów, a następne w elitarnym Liceum w Carskim Siole.

Anna Achmatowa – skrócona biografia

Wła­ści­wie Anna An­drie­jew­na Go­rien­ko. Data uro­dzin Anny Ach­ma­to­wej jest nie­pew­na – wska­zu­je się na 11 lub 23 czerw­ca 1889 roku w Ode­ssie. Po roz­wo­dzie ro­dzi­ców prze­pro­wa­dzi­ła się z mat­ką na Krym. Pierw­sze wier­sze two­rzy­ła za na­mo­wą ro­dzi­ciel­ki już jako na­sto­lat­ka. Z po­wo­du nie­zgo­dy ojca na twór­czość li­te­rac­ką, pod­pi­sy­wa­ła się pa­nień­skim na­zwi­skiem pra­bab­ki – Ach­ma­to­wa. W 1907 roku roz­po­czę­ła na­ukę na Wyż­szych Kur­sach Żeń­skich w Ki­jo­wie, a po nich na Wyż­szych Kur­sach Hi­sto­rycz­no-Li­te­rac­kich Ra­je­wa w Pe­ters­bur­gu. W tym cza­sie za­de­biu­to­wa­ła wier­szem Na jego ręce błyszczących pierścionków mnóstwo…, z ko­lei w 1911 roku opu­bli­ko­wa­ła utwo­rem Stary portret na ła­mach „Cza­so­pi­sma po­wszech­ne­go”.

Ironiczny i uniwersalny obraz polskich wad. Omów zagadnienie na podstawie Zemsty Aleksandra Fredry

Polacy – jak każdy, bez wyjątku naród – mają swoje zalety i swoje wady. O ile w przypadku zalet należy rzecz zostawić taką, jaka jest, o tyle w przypadku wad, dobrze jest spróbować nad nimi nieco popracować. Trudno jest jednak pracować nad własnymi niedociągnięciami nawet pojedynczemu człowiekowi, a co dopiero całemu narodowi, w dodatku na przestrzeni nie tyle pokoleń, co całych wieków, wszak Polacy od dawna zdają sobie sprawę z tego, że kilka ich cech nadaje się do poprawy.

Zemsta jako komedia charakterów

Zemsta to wybitne dzieło polskiego komediopisarstwa romantycznego, którego sukces i popularność trwa nieprzerwanie od niemalże dwustu lat. Nie jest łatwo stworzyć dzieło o tak uniwersalnym charakterze (zwłaszcza dzieło satyryczne, którego „zabawność” bardzo często uzależniona jest od współczesnych odniesień). Jednak udało się to Aleksandrowi Fredrze głównie dzięki poczuciu humoru, które pasuje do każdych czasów. Komizm zawarty w charakterach bohaterów Zemsty bawi również współcześnie, ponieważ niewiele różniące się charaktery ludzkie moglibyśmy spotkać również dzisiaj. 

Znaczenie kraju dzieciństwa dla człowieka. Omów zagadnienie na podstawie Pana Tadeusza Adama Mickiewicza

Polska epopeja narodowa – Pan Tadeusz Adama Mickiewicza – to utwór, którego jednym z najważniejszych wątków jest tęsknota za ojczyzną odczuwana przez człowieka, który w wyniku historyczno-politycznych zawirowań musiał tę ojczyznę opuścić i to w momencie dla niej bardzo istotnym. Nie jest to oczywiście powiedziane wprost, ale ilość odniesień, jakie Mickiewicz zawarł w Panu Tadeuszu, a które dotyczyły Rzeczypospolitej, a w szczególności Litwy, oraz pieczołowitość z jaką to uczynił, świadczy o tym, że kierowała nim ogromna tęsknota do kraju, w którym się urodził, wychował i spędził dużą część młodości. 

Zwyczaje i obyczaje szlacheckie w kulturze polskiej. Omów zagadnienie na podstawie Pana Tadeusza Adama Mickiewicza

Pan Tadeusz Adama Mickiewicza to polska epopeja narodowa. Oznacza to, ze opisuje ważny, przełomowy moment dla naszego narodu, a przy okazji jest epickim dziełem stojącym na mistrzowskim poziomie artystycznym. Jest epos ten również hołdem Mickiewicza dla kraju dzieciństwa, ludzi, którzy kojarzyli mu się z Polską, a także istną kopalnią wiedzy o tym, jak wyglądało życie szlacheckie w Rzeczypospolitej na przełomie XVIII i XIX wieku.