Interpretacje wierszy i materiały do nauki
Jedną z wielu inspiracji poetów romantycznych jest niewątpliwie natura – tajemnicza, nieokiełznana i groźna. W utworach tego okresu przyjmuje ona nierzadko rolę kolejnego z bohaterów. Wpływa na emocje postaci oraz sytuacje, które przeżywają i buduje odpowiedni nastrój. „Burza” Adama Mickiewicza odnosi się do potęgi natury w trakcie podróży przez morze.
„Sonety krymskie” stanowią zapis emocji i wrażeń poety, które wywołane dostały podróżą na Krym. Sam cel wędrówki związany był z fascynacją Mickiewicza orientem. Odbicie jego zainteresowań tematyką Wschodu znalazło swoje miejsce m.in. w utworze „Bakczysaraj w nocy”.
Wiersz jest przykładem, często występującego w poezji Grochowiaka, odwołania do dzieł malarskich. W tym wypadku jest to znany obraź Salvadora Dali z 1935 roku, mieszczący się w nurcie katastroficznego surrealizmu.
Jan Kochanowski stworzył w 1580 r. cykl 19 utworów lamentacyjno – refleksyjnych poświęconych swojej ukochanej zmarłej dwuipółletniej córeczce – Urszulce – która jest jednocześnie adresatką tekstów. Ósmy tren jest kontynuacją myśli zawartych w poprzednim utworze. Utwór realizuje tzw. comploratio, czyli część poświęconą opłakiwaniu i ukazywaniu ogromnego żalu. Treny Kochanowskiego to jego najbardziej osobiste dzieło stanowiące autobiograficzną wypowiedź.
Utwór Czesława Miłosza „Nadzieja” należy do zbioru „Świat. Poema naiwne”, napisanego w 1943 roku. Jednymi z najważniejszych wierszy cyklu są „Wiara”, „Nadzieja” i „Miłość”, odnoszące się do trzech cnót teologicznych.