Kordian Winkelriedem narodów? Odpowiedz na pytanie na podstawie aktu III sceny 6 dramatu Kordian Juliusza Słowackiego

Winkelriedyzm to specyficzna postawa w romantyzmie polskim, zapoczątkowana przez Juliusza Słowackiego w dramacie pt. Kordian. Nazwa nawiązuje do skandynawskiego bohatera, który w trakcie bitwy wraził w swoją pierś włócznie wroga, by umożliwić swoim braciom skuteczny szturm. Oddał więc życie dla swojego narodu. Tak samo widział walkę o wolność Juliusz Słowacki – jako nieznoszącą żadnych usprawiedliwień, ciągłą gotowość do walki i oddawania życia.

Kordian jako nowy typ bohatera romantycznego

Bohater romantyczny była to postać, która bardzo często występowała w wybitnych dziełach literackich swojej epoki. Najczęściej był to mężczyzna mroczny, owiany aurą tajemnicy, samotnik noszący w sercu ranę, przez którą nie był w stanie żyć pośród innych, nie rozumiejących jego bólu ludzi, zmuszony był za to żyć w oddaleniu, targany przez skrajnie silne emocje i uczucia. Cechy takich bohaterów ewoluowały i zmieniały się w zależności od kraju, sytuacji polityczne oraz tradycji literackiej danego języka. 

Kordian jako marzyciel i spiskowiec

Główny bohater słynnego dramatu Juliusza Słowackiego, pt. Kordian to postać o wielu twarzach. Zarówno romantyczny poeta, jak i nieustępliwy bojownik o wolność. Kochanek i wieszcz. Marzyciel i spiskowiec. Zwłaszcza te dwa ostatnie pojęcia wydają się szczególnie ciekawe do rozpatrzenia. 

Dlaczego Kordian poniósł klęskę? Przyczyny klęski Kordiana

Kordian to tytułowy bohater jednego z najsłynniejszych dramatów autorstwa wybitnego polskiego romantyka, Juliusza Słowackiego. To postać, która kojarzy się z wielkimi porywami uczuć i emocji, ogromnym talentem poetyckim i niesamowitą wrażliwością, a także ze swoją metafizyczną przemianą z młodego poety w dojrzałego wieszcza i patriotę, która miała miejsce na szczycie góry Mount Blanc.

Rola poety i poezji w Nie-Boskiej komedii

Romantyzm był epoką, w której szczególną rolę przypisywano poezji. Była ona wartością nadrzędną, którą łączono z wymiarem boskim, metafizycznym, duchowym. Niektórzy twierdzili, że to poeci, jako jednostki wybitnie uzdolnione i obdarzone wielką wrażliwością, są posłańcami boskimi, którzy przy pomocy piękna swojej twórczości mają nakierowywać świat na właściwe tory.

Tragizm hrabiego Henryka

Pod wieloma względami można mówić  o hrabim Henryku, głównym bohaterze Nie-Boskiej komedii autorstwa Zygmunta Krasińskiego, jako o postaci tragicznej. Nie jest to co prawda tragizm rodem z antycznych sztuk dramatycznych, ponieważ tam to bezwzględne fatum stawiało ludzi w sytuacjach bez wyjścia. Hrabia Henryk na swoją biedę w pewnej mierze zapracował sam, lecz nie odbiera mu to praca do nazywania się bohaterem tragicznym. 

Charakterystyka obozu arystokratów w Nie-Boskiej komedii

W Nie-Boskiej komedii Zygmunt Krasiński zawarł dokładną, choć surową, diagnozę kilku grup społecznych, które istniały i funkcjonowały za jego czasów. Postawił swoich bohaterów w sytuacji skrajnie ekstremalnej, by spróbować pokazać czytelnikom, jak zachowaliby się w momencie próby. Jedną z tych grup była właśnie arystokracja. 

Opisz spotkanie wrogów w części trzeciej Nie-Boskiej komedii

W trzeciej części Nie-Boskiej komedii Zygmunta Krasińskiego dochodzi do spotkania pomiędzy dwoma głównymi antagonistami utworu – hrabią Henrykiem, stojącym na czele obozu arystokracji, a także Pankracym, dowódcą rewolucjonistów, pragnących pogrążyć ową arystokrację w niebycie. Ich rozmowa staje się fascynującym starciem dwóch postaw oraz idei na to, jak powinna wyglądać przyszłość i jak powinien wyglądać świat. 

Nie-Boska komedia – bohaterowie

Nie-Boska komedia Zygmunta Krasińskiego to dramat, który obfituje w różnorodne postaci. Ta różnorodność pokazuje nam, jak wiele postaw i charakterów ludzkich istniało w połowie XIX wieku oraz jak wiele sposobów rozumienia i interpretowania rzeczywistości splatało się wówczas ze sobą. Każda postać jest przejawem pewnej oryginalnej myśli czy idei. 

Motyw rodziny w Nie-Boskiej komedii

Motyw rodziny to jeden z głównych wątków Nie-Boskiej komedii Zygmunta Krasińskiego. W największym stopniu dotyczy on rodziny głównego bohatera, hrabiego Henryka. Jej historia nie jest jednaj najszczęśliwsza i pokazuje to, do czego prowadzi zakładanie rodziny w momencie, kiedy człowiek nie jest na to gotowy pod względem wewnętrznego poczucia odpowiedzialności. 

Nie-Boska komedia jako dramat społeczny

Nie-Boska komedia autorstwa Zygmunta Krasińskiego jest utworem bardzo mocno zaangażowanym społecznie. To bardzo charakterystyczna cecha dla polskiego dramatu romantycznego, którego twórcy prowokowani byli przez skomplikowaną sytuację polityczno-społeczną swojej ojczyzny.

Wykaż, że Nie-Boska komedia nawiązuje do Boskiej komedii Dantego

Najsłynniejsze dzieło Zygmunta Krasińskiego, jednego z trzech wieszczów romantyzmu polskiego, nosi tytuł Nie-Boska komedia, co jest niezaprzeczalnym nawiązaniem do jednego z najbardziej klasycznych dzieł poezji europejskiej – Boskiej komedii Dantego Alighieri. Dwa te dzieła, mimo wielu powierzchownych różnic, tak naprawdę łączy bardzo wiele.