Interpretacje wierszy i materiały do nauki
Tytuł to bardzo istotne, wręcz integralna część każdego utworu artystycznego, a tym bardziej literackiego. Często naprowadza on od początku czytelnika na temat, którego dotyczy dane dzieło. Niekiedy ma również znaczenie dla jego zrozumienia.
W średniowieczu myśl ludzka skupiona była w głównej mierze na Bogu, na wierze. Nie dziwi zatem, że za wzór stawiono ludzi, których Kościół uznawał za świętych. Spisywano ich biografie i uczono o nich w religijnych szkołach.
Średniowiecze wykształciło oryginalny typ idealnego bohatera, który funkcjonował zarówno w rzeczywistości, jak i w literaturze. Rycerze – najsłynniejsza, najważniejsza i najbardziej uprzywilejowana grupa społeczna. Pobudzali wyobraźnię swoją siłą, szlachetnością, poświęceniem.
Bardzo trudno jest doprowadzić do sytuacji, w której wszyscy członkowie danego społeczeństwa posiadaliby ten sam status majątkowy i czuliby się pod tym względem dobrze. Ludzie różnią się od siebie i choć powinni posiadać takie same prawa, to jednak nadal pozostanie wiele różnic. Na przestrzeni wieków, podziały te prowadziły do wielu konfliktów, z którym wiele kończyło się niestety rozlewem krwi na wielką skalę.
II wojna światowa pozostawiła po sobie spustoszenie nie tylko w sensie fizycznym, lecz także (a może nawet przede wszystkim) psychicznym. Miliony ofiar pozostawiły po sobie dziesiątki milionów ludzi opłakujących bliskich. Do tego rzesze ludzi, którzy przetrwali piekło frontu, niewoli, tortur lub obozów i trwali z niewyobrażalnymi traumami do końca życia.
II wojna światowa stworzyła niestety wiele pojęć odnoszących się do stopnia zdehumanizowania istoty ludzkiej oraz upadku wartości moralnych. Jednym z nich było sformułowanie „człowiek zlagrowany”, czyli taki, który na skutek przebywania w lagrze zatracił wiele lub wszystkie wartości moralne i intelektualne, które w innych warunkach odróżniały go od zwierząt.
Zjawisko wojny od zawsze wymagało od ludzi porzucenie pewnych wyznaczników moralnych i „odczłowieczenie” si do pewnego stopnia. Jednak dopiero wydarzenia wojen XX wieku ukazały w pełni, do jakiego spustoszenia psychicznego można doprowadzić jednostkę ludzką.
Postaci kobiece od zawsze są bardzo istotną częścią literatury, choć może nie zawsze stanowiły w historii jej pierwszy plan. Jeśli jednak przyjrzeć się literaturze światowej pod tym kątem, łatwo będzie zauważyć, że wszystkim męskim bohaterom w najtrudniejszych chwilach towarzyszyły i pomagały właśnie kobiety. Warto wziąć to pod uwagę czytając po raz kolejny klasyki literatury.
Od początku myślenia o ludzkości jako większej całości, która posiada wspólną historię oraz wspólne dążenia przyszłościowe, człowiek zastanawia się zarówno nad jej początkiem, jak i tym, jaki czeka ją koniec. Bardzo trudno jest przewidzieć, czy, kiedy i jaki koniec spotka nas wszystkich, dlatego jest to pole do domysłów i dociekań, także artystycznych.
Kopciuszek to chyba jedna z najbardziej rozpoznawalnych postaci, jeśli chodzi o świat baśni na całym globie. Historia dziewczyny, która była niesłusznie poniżana przez macochę i siostry przyrodnie, i co zostało jej wynagrodzone wygraniem konkursu na żonę księcia, od setek lat daje siłę kolejnym pokoleniom kobiet marzących o lepszym życiu i karierze. Najsłynniejszą wersją baśni jest ta, którą spisał Charles Perrault.
Śmierć matki Kopciuszka i ponowny ślub jej ojca. Lata upokorzeń i złego traktowania przez macochę oraz jej córki. Ogłoszenie o organizacji balu, na którym książę będzie szukał małżonki.
Człowiek chyba od zawsze lubił wybiegać myślami w przyszłość. Ludzi ciekawiły nie tylko ich osobiste przyszłe losy, lecz także to jak będzie wyglądało ich miejsce zamieszkania, państwo czy cały świat za sto, tysiąc albo więcej lat. Powstał cały odłam literatury, który zajmował się tymi sprawami.