Interpretacje wierszy i materiały do nauki
„Potok i rzeka” to utwór który został umieszczony w wydaniu „Bajki i przypowieści” w 1830 roku. Co się okazuje, bajka o tym samym tytule, a innej treści, znajduje się w tym zbiorze jako drugi utwór części pierwszej oraz jako utwór trzynasty w części trzeciej.
Bajka „Jagnię i wilcy” znajduje się w zbiorze „Bajki i przypowieści” z roku 1779 wydanego w Warszawie. Zawiera on ponad sto utworów, które prezentują kunszt pisarski Ignacego Krasickiego.
Każdy człowiek może wyodrębnić w swoim życiu pewne momenty, chwile, wydarzenia, które były przełomowe, wnosiły do naszej codzienności nową perspektywę, nieznane dotąd wartości. Może to być spotkanie jakiejś nowej osoby, rozpoczęcie nowej pracy, a nawet rzeczy tak błahe jak obejrzenie pięknego filmu czy usłyszenie piosenki, która zrobi na nas duże wrażenie i poruszy naszą wrażliwość.
Krasicki napisał bardzo dużo utworów typu wierszowanej bajki, mających na celu zwrócić uwagę na przywary ludzi przekazanych pod postaciami zwierząt. Zwierzęta te mają swoje charakterystyczne cechy, które mogą być przypisane niektórym ludziom.
Kiedy spotykają nas różnego rodzaju wydarzenia i sytuacje, zarówno pozytywne, jak i te niepomyślne, zastanawiamy się często, czy jest to nasza zasługa lub wina, czy też po prostu przeznaczenie. Oczywiście w przypadku rzeczy pozytywnych i chwalebnych wolelibyśmy, żeby nasz los był kształtowany przez nas, lecz kiedy powinie nam się noga, bardzo niechętnie widzimy błąd w nas samych i powołujemy się na przeznaczenie.
Dom to najważniejsze miejsce w życiu człowieka, przy czym nie musi ono być rozumiane jako budynek, w którym się mieszka, i w którym mieszkają nasi najbliżsi. Domem może być ulubione podwórko, dzielnica, rodzinne miasto czy nawet kraj – wszystko zależne jest od perspektywy.
Bajka „Wilk i owce”, której autorem jest Ignacy Krasicki to utwór dydaktyczno – moralizatorski, mający na celu przybliżyć społeczeństwu wgląd w cechy ludzkiego charakteru, które nie do końca są pochlebne. Wręcz przeciwnie, pod postacią zwierzęcą bohaterowie tej bajki, przedstawionej w sposób satyryczny, dają możliwość by przyjrzeć się dokładnie działaniu podstępnemu i zbytniej łatwowierności, reprezentowanych cech przez wilka i owce.
„Wędrówką życie jest człowieka” – pisał poeta Edward Stachura, z którym trudno się nie zgodzić. Życie jest jedną wielką podróżą, w której nie tylko zmieniamy miejsca pobytu, lecz także siebie samych, swoje postrzeganie świata i innych ludzi, swoje zachowanie. Znajdujemy się więc w ciągłym procesie, w ciągłej drodze, czy tego chcemy, czy też nie, nawet kiedy nie ruszamy się z miejsca.
Bajka „Malarze” została napisana przez Ignacego Krasickiego w XVIII wieku. Wtedy to popularne było malarstwo portretowe, szczególnie u osób których status społeczny był wysoki, podobnie jak posiadany przez nich majątek. Dlatego mogli oni pozwolić sobie na zlecenie portretu by uwiecznić swoją podobiznę na wiele lat.
Bajka „Szczur i kot” autorstwa Ignacego Krasickiego to utwór pochodzący z pierwszego tomu „Bajki i przypowieści” i ma wydźwięk satyryczny. Autor jest znany ze swojego poczucia humoru w utworach które pisze, a stosuje taki zabieg po to by przedstawić różne sytuacje w sposób zrozumiały i przystępny dla szerszego grona czytelników. Utwór jednocześnie bawi i edukuje.
Dzieciństwo to bardzo ważny i wspaniały czas w naszym życiu. Poznajemy świat, uczymy się i stale znajdujemy się pod czyjąś czujną opieką. Nie bez znaczenia jest również przestrzeń, w jakiej przebiegają nasze najwcześniejsze lata. Przestrzeń ta bowiem po latach nabierze cech idealnych, będziemy do niej wracać we wspomnieniach, w których zachowa się tylko dobro.
Każdy człowiek – umyślnie bądź nie – popełnia w życiu jakieś winy. W zależności od charakteru są to sytuacje, które łatwiej lub trudniej później odkręcić. Istnieją ludzie, którzy są bardzo buńczuczni i zadufani w sobie, najczęściej nie posiadają wyobraźni i najczęściej popełniają błędy. Jednak każdą winę można odkupić szlachetnymi uczynkami.