Interpretacje wierszy i materiały do nauki
Węgiełek jest młodym człowiekiem, wszechstronnie uzdolnionym rzemieślnikiem, którego Wokulski spotyka w Zasławiu w czasie spaceru z panną Izabelą. Chłopak zostaje zatrudniony przez głównego bohatera powieści do wyrycia napisu w kamieniu, który prezesowej Zasławskiej kojarzy się z młodzieńczą miłością.
Doktor Michał Szuman jest jednym z niewielu prawdziwie oddanych przyjaciół Stanisława Wokulskiego. Chociaż jest bohaterem drugoplanowym, pełni w powieści Bolesława Prusa ważną rolę. Znamienne są zwłaszcza wypowiadane jego ustami sądy na temat zamieszkującej Warszawę mniejszości żydowskiej czy miłości Wokulskiego. Przyjrzyjmy się temu, kim jeszcze był doktor Szuman.
Prezesowa Zasławska stanowi jeden z nielicznych w Lalce przykładów arystokratki, która ze swojego życia usiłuje zrobić coś bardziej szlachetniejszego od zatracenia się w bogactwie i luksusie. Kobieta należy do najstarszego pokolenia magnatów przedstawionych w powieści. Wygląda bardzo dostojnie, sam jej ubiór wzbudza szacunek i sympatię, jest uosobieniem arystokratycznego majestatu. Zasławska jest dostojna również w zachowaniu: jest powściągliwa, wypowiada się w sposób spokojny, wyważony, co odcina się na tle hałaśliwych na ogół bogaczy.
W powieści Bolesława Prusa pt. Lalka możemy niejako zanurzyć się w społeczeństwo Warszawy z drugiej połowy XIX wieku we wszelkich jego odmianach i rodzajach. Występują tu zarówno arystokraci, jak i nędzarze. Książęta i mieszczaństwo. Reprezentantką tej ostatniej grupy jest główny bohater powieści, Stanisław Wokulski, lecz także kobieta, której on sam pomógł wyjść z ciężkiej sytuacji życiowej – Helena Stawska.
Ignacy Rzecki to jeden z najważniejszych bohaterów Lalki Bolesława Prusa. Jest on postacią ważną nie tylko pod względem fabularnym – wszak jest opiekunek i najlepszym przyjacielem Stanisława Wokulskiego – lecz także symbolicznym. Jego poglądy są bowiem upersonifikowaniem pewnej postawy, której konfrontacja ze światem rzeczywistym jest jednym z głównych wątków powieści.
Kazimierz Starski to postać, za pomocą której dowiadujemy się, jakimi cechami charakteryzował się przeciętny przedstawiciel upadającej arystokracji polskiej końca XIX wieku. Brak poszanowania dla czegokolwiek oprócz własnych zachcianek, pogarda wobec uboższych i słabszych od siebie, patrzenie na świat zdradzające rozpieszczenie i nieznajomość prawdziwego życia – to tylko niektóre cechy, które miał w sobie ten zdecydowanie negatywny bohater.
Postać furmana Wysockiego w Lalce Bolesława Prusa reprezentuje najuboższą warstwę społeczeństwa Warszawy końca XIX wieku.
Lalka to powieść, w której aż skrzy się od różnorodności bohaterów. Właśnie dlatego nazywamy ją powieścią panoramiczną – prezentuje ona bowiem szeroki przekrój przez wszystkie warstwy społeczne, jakie istniały w Warszawie, w drugiej połowie XIX wieku. Każda z postaci posiada ponadto cechy zupełnie indywidualne, co w konsekwencji tworzy naprawdę barwny kalejdoskop postaci i charakterów.
Nowela Z legend dawnego Egiptu to w dorobku Bolesława Prusa dzieło specyficzne. W epoce, w której dominował realizm, pisarz postanowił ubrać pewne aspekty życia społecznego w kostium historyczny. Czytając ten kilkustronicowy utwór, wręcz zadziwia to, ile wspólnego ze światem współczesnym Prusowi mógł mieć starożytny Egipt.
Tomasz Łęcki to jeden z drugoplanowych bohaterów Lalki Bolesława Prusa. Jest zubożałym arystokratą, ojcem Izabeli Łęckiej, który stracił majątek, a poważanie na salonach i dworach próbuje odzyskać za pomocą współpracy z Wokulskim nie przeczuwając, że ten zbliżając się do niego ma ukryty cel, którym jest zdobycie serca jego pięknej córki.
Każdy z nas kiedyś za czymś lub za kimś tęsknił. Za kimś bliskim, za „starymi, dobrymi czasami”, za młodością, za wakacjami, za kolegą lub koleżanką, za ulubionym zwierzakiem, za rodzicami, za dziećmi, za ojczyzną, za smakiem ulubionej potrawy. Za czymkolwiek lub kimkolwiek, z czym lub z kim połączyła nas jakaś silna emocjonalna więź.
Nie było, nie ma i nie będzie człowieka, któremu wszystko się w życiu udaje. Każdy z nas,prędzej czy później, natrafi na przeciwności losu, które pokrzyżują mu plany lub mocno utrudnią ich realizację. To najbardziej ludzka rzecz na świecie. Trzeba jednak znaleźć sposób na poradzenie sobie z tego rodzaju przeszkodami, bo inaczej można utknąć w miejscu na bardzo długi czas.