Interpretacje wierszy i materiały do nauki
Wiersz „Kufer” (1964) Kazimierz Wierzyński napisał pod wpływem palących go emocji, nie dających mu spokoju i wytchnienia, z którymi borykał się przez większość swojego życia. Z powodu swojego pochodzenia i czasu w którym się urodził spotykało go bardzo przykre niejednokrotnie, traktowanie ze strony osób, które przekonane były o niższości jego pochodzenia.
Kazimierz Wierzyński był polskim poetą i prozaikiem, debiutował w dwudziestoleciu międzywojennym. Jego wczesna twórczość ma w sobie wiele radości życia, która przygasa wraz z nadchodzącym wybuchem wojny. Współtworzył grupę poetycką “Skamander”.
Wiersz pt. „Ojczyzna chochołów” pochodzi z wydanego 1936 tomu poezji „Wolność tragiczna” Kazimierza Wierzyńskiego. Utwór przesycony dużą dozą tragizmu, opisuje sytuację w Polsce w okresie międzywojennym. Autor dosadnie opisuje wygląd kraju po I wojnie światowej, ubóstwo , sytuację chłopów i polskiej wsi.
Wiersz „Słyszę czas” Kazimierza Wierzyńskiego pochodzi z ostatniego tomiku poety Skamandra „Sen mara”, wydanego w 1969 roku. Utwór należy do liryki refleksyjno – filozoficznej. Tematem wiersza jest przemijanie, ulotność życia człowieka ukazana w opozycji do wieczności.
Wiersz „Zielono mam w głowie” autorstwa Kazimierza Wierzyńskiego pochodzi z wydanego w 1919 roku debiutanckiego tomiku poezji „Wiosna i wino”. Dzieło utrzymane jest w lekkiej, a zarazem entuzjastycznej i radosnej tonacji, typowej dla wczesnej poezji działających w dwudziestoleciu międzywojennym Skamandrytów. Autor zawarł w nim swój osobisty pogląd na sztukę oraz rolę poety, dlatego utwór ten można niejako nazwać jego poetyckim manifestem i programowym dziełem artysty.
Kazimierz Wierzyński urodził się 27 sierpnia 1894 roku w Drohobyczu jako Kazimierz Wirstlein. Uczęszczał na filologię polską, filozofię i romanistykę na Uniwersytecie Jagiellońskim oraz slawistykę na wiedeńskiej uczelni. W 1913 roku powstał debiutancki utwór Hej, kiedyż, kiedyż ukazany w czasopiśmie „1863”, a w 1919 roku – tomik poetycki Wiosna i wino. Pierwszą wojnę światową spędził w szeregach legionu Wschodniego Józefa Hallera, za co trafił do niewoli rosyjskiej. Powróciwszy do Warszawy, zaangażował się w literacką elitę, wraz z m.in. Tuwimem założył grupę poetycką Skamander.
Kazimierz Wierzyński to poeta, prozaik i eseista tworzący w okresie międzywojnia, jak i w późniejszych latach. Był na stałe związany z takimi czasopismami jak Skamander czy Wiadomości Literackie. Choć jego twórczość często miała radosny wydźwięk, to jednak wiersz Memento charakteryzuje się odmiennym nastrojem – stanowi zbiór refleksyjnych przemyśleń na temat ludzkich dokonań oraz ich celu – zapomnieniu o nieuniknionym przemijaniu.
Kazimierz Wierzyński to polski poeta i prozaik, tworzący w okresie dwudziestolecia międzywojennego. Jest autorem zbioru wierszy Laur olimpijski, wydanego w roku 1927, który nagrodzony został szczególną nagrodą – złotym medalem Konkursu Literackiego IX Igrzysk Olimpijskich w Amsterdamie. Jednym z utworów, pochodzących ze wspomnianego tomu, jest Skok o tyczce – przedstawiający piękno tytułowej dyscypliny oraz niezwykły wysiłek sportowca.