Kazimierz Wierzyński – krótka biografia

Ka­zi­mierz Wie­rzyń­ski uro­dził się 27 sierp­nia 1894 roku w Dro­ho­by­czu jako Ka­zi­mierz Wir­stle­in. Uczęsz­czał na fi­lo­lo­gię pol­ską, fi­lo­zo­fię i ro­ma­ni­sty­kę na Uni­wer­sy­te­cie Ja­giel­loń­skim oraz sla­wi­sty­kę na wie­deń­skiej uczel­ni. W 1913 roku po­wstał de­biu­tanc­ki utwór Hej, kiedyż, kiedyż uka­za­ny w cza­so­pi­śmie „1863”, a w 1919 roku – to­mik po­etyc­ki Wiosna i wino. Pierw­szą woj­nę świa­to­wą spę­dził w sze­re­gach le­gio­nu Wschod­nie­go Jó­ze­fa Hal­le­ra, za co tra­fił do nie­wo­li ro­syj­skiej. Po­wró­ciw­szy do War­sza­wy, za­an­ga­żo­wał się w li­te­rac­ką eli­tę, wraz z m.in. Tuwimem za­ło­żył gru­pę po­etyc­ką Ska­man­der.

W cza­sie woj­ny bol­sze­wic­kiej pro­wa­dził Biu­ro Pro­pa­gan­dy przy Na­czel­nym Do­wódz­twie. Na­stęp­nie Ka­zi­mierz Wie­rzyń­ski wy­ru­szył do Szwaj­ca­rii i Fran­cji, gdzie pi­sy­wał do wie­lu cza­so­pism, w tym „Kul­tu­ry” czy „Ga­ze­ty Pol­skiej”. W 1939 roku ewa­ku­owa­no go do Lwo­wa, skąd zmie­rzał do Sta­nów Zjed­no­czo­nych. Tam współ­pra­co­wał z In­sty­tu­tem Li­te­rac­kim w Lon­dy­nie i Ra­diem Wol­na Eu­ro­pa. Od 1964 roku miesz­kał w Eu­ro­pie – naj­pierw w Rzy­mie, po­tem w Lon­dy­nie. Ostat­ni to­mik, Sen mara, uka­zał się po­śmiert­nie – po­eta ukoń­czył go na kil­ka go­dzin przed śmier­cią. Ka­zi­mierz Wie­rzyń­ski zmarł 13 lu­te­go 1969 w Lon­dy­nie.