Interpretacje wierszy i materiały do nauki
Patriotyzm i bardzo szeroko pojmowana miłość do ojczyzny to jeden z głównych motywów literatury polskiej. Jest tak przede wszystkim dlatego, że nasz kraj bardzo często cierpiał ze względu na różnego rodzaju historyczne zawieruchy – wojny, zabory, okupacje, komunizm. Były to sytuacje, w których naród musiał się jednoczyć pod wspólnym sztandarem, by walczyć o wolność kraju – swojego domu i ojczyzny.
Chęć zemsty to bardzo nikczemna cecha, która jednak w pewnych sytuacjach rodzi się w człowieku i potrafi doprowadzić do bardzo niebezpiecznych sytuacji. Niekiedy czujemy się skrzywdzeni lub należymy do grupy, która została potraktowana w jakiś sposób niesprawiedliwie. Naturalne jest dążenie do sprawiedliwości, jednak w pewnych sytuacjach emocje biorą górę i pragniemy odpłacić się innym tym samym,co spotkało nas.
Bardzo trudno jest jednoznacznie zdefiniować pojęcie zdrady, gdyż może się ono znacznie różnić w zależności od kontekstu. Czym innym jest bowiem zdrada małżeńska, a czym innym zdrada narodowa. Zdradzić można sekret przyjaciela, ale także siebie samego, własne ideały i przekonania. Niekiedy czyni się to bezwiednie, innym razem przez brak wyobraźni czy odpowiedzialności.
Miłość to jedno z najsilniejszych i najtrwalszych uczuć, jakich człowiek może dostąpić w swoim życiu. Jeśli jest udana, odwzajemniona i satysfakcjonująca, może dać siłę i motywację do robienia i tworzenia wielkich rzeczy. Gdy jednak wiąże się z nią frustracja, odrzucenie lub innego rodzaju niemożność jej rozwoju, potrafi doprowadzić do rozpaczy i tragedii.
Wybór pomiędzy dobrem własnym a dobrem ogółu to jeden z najcięższych wyborów, przed jakimi może stanąć człowiek. Zwłaszcza, jeżeli poświęcenie się zbiorowości wiąże się z własnym dyskomfortem, a może nawet cierpieniem.
“Bohater” to słowo, które przez wieki obrastało w coraz to nowe znaczenia i sensy, do tego stopnia, że dzisiaj trudno jest już jednoznaczne jego zdefiniowanie. W starożytności i średniowieczu bohaterami nazywano najczęściej rycerzy, którzy potrafili walczyć za ojczyznę lub religię. O nich opowiadały eposy i legendy.
Konrad Wallenrod to powieść poetycka autorstwa Adama Mickiewicza. Jak na dzieło romantyczne przystało, utwór nie jest zbudowany na zasadzie chronologicznej, a w fabułę, przerywaną często retrospektywami, wplecione są pieśni.
Konrad Wallenrod, tytułowy bohater legendarnej powieści poetyckiej Adama Mickiewicza, to jeden z najważniejszych i najbardziej kontrowersyjnych bohaterów polskiej literatury. To postać, która łączy w sobie wszystkie najbardziej dramatyczne dylematy i przeciwności, jakie można sobie wyobrazić w kwestii walki za ojczyznę i poświęcenia dla niej.
Konrad Wallenrod Adama Mickiewicza to dzieło wybitne pod bardzo wieloma względami. W tym dziele autorowi udało się bowiem przemycić pod historycznym płaszczem aluzję do czasów mu współczesnych.
Tragizm to kategoria estetyczna, która ukazywana jest od najdawniejszych czasów w literaturze. O sytuacji tragicznej mówimy wówczas, gdy nie ma z niej dobrego wyjścia, to znaczy takiego, po którego zastosowaniu nikt by nie ucierpiał. Doprowadza do tego przeważnie los (fatum) jeśli chodzi o utwory antyczne, lub błędne, lecz świadome, wybory człowieka.
Na co dzień być może nie myślimy o ojczyźnie i swoich zobowiązaniach wobec niej tyle, ile powinniśmy. Gdy trwa pokój stajemy się raczej społeczeństwem niż narodem, a patriotyzm przemienia się w obywatelstwo. To oczywiście bardzo komfortowa i dobra sytuacja, lecz nie można zapominać o tym, że w przeszłości bywały trudniejsze chwile.
Rzadko w literaturze polskiej można przejawy tragizmu postaci o podobnej skali jak ta, która miała miejsce w Konradzie Wallenrodzie Adama Mickiewicza i stała się udziałem jego tytułowego bohatera.