Interpretacje wierszy i materiały do nauki
Głównym wątkiem Opowieści wigilijnej Charlesa Dickensa jest przemiana głównego bohatera, Ebenezera Scrooge’a. Następuje ona pod wpływem odwiedzin czterech duchów, które na różnych płaszczyznach tłumaczą mu, dlaczego żyje w niewłaściwy sposób, oraz jakie mogą być konsekwencje, jeśli nie zmieni swojego postępowania.
Uniwersalną prawdą jest fakt, że o naszej wartości jako ludzi świadczy to, jacy jesteśmy wobec innych, czy potrafimy im pomóc, kiedy tego potrzebują, czy nie wywyższamy się niepotrzebnie, czy potrafimy działać bezinteresownie. Istnieją jednostki pozbawione takich odruchów, jednak być może „ludzi dobrej woli jest więcej”. Życie i literatura uczą nas, że niesienie pomocy drugiemu człowiekowi może być czymś, co nas samych uczyni szczęśliwszymi.
Pieniądze są niewątpliwie jednym z najważniejszych fundamentów świata od tysięcy lat. Dzięki nim możemy pozyskiwać dobra zarówno niezbędne nam do życia, jak i te luksusowe, które mają nam życie jedynie ubarwić, uzupełnić je. Nietrudno jest jednak przekroczyć cienką granicę między rozsądkiem a chciwością i zrobić z pieniędzy rzecz najważniejszą w swoim życiu. To błędna droga, ponieważ w życiu najcenniejsze są rzeczy, których za pieniądze kupić się nie da.
Chyba każdy człowiek na świecie pragnie bycia szczęśliwym. To jednak nie jest stan łatwy do osiągnięcia, sama definicja szczęścia potrafi być problemem. Niektórzy uzależniają swoje szczęście od dóbr materialnych, inni widzą je w spełnianiu swoich marzeń i realizowaniu pasji.
Pytanie zawarte w temacie niniejszej pracy jest obiektem refleksji filozofów i artystów od tysięcy lat. Co to znaczy, że jesteśmy ludźmi? Gdzie są granice naszego człowieczeństwa? Jakie cechy trzeba posiadać, żeby móc powiedzieć, że jest się człowiekiem?
Opowieść wigilijna Charlesa Dickensato jeden z najbardziej uniwersalnych utworów, jakie napotkać można w literaturze światowej ostatnich wieków. Mówi nie tylko o najbardziej podstawowych wartościach, których należy się trzymać w swoim patrzeniu na świat i ludzi, lecz także o tych, których należy się wystrzegać, ponieważ mogą mieć one bardzo niebezpieczne konsekwencje. Oto najważniejsze motywy literackie w Opowieści wigilijnej!
Opowieść wigilijna Charlesa Dickensa to utwór, w którym przeplatają się dwa światy: jeden taki, który znamy z codzienności, a drugi zupełnie fantastyczny, gdzie światy żywych i umarłych przenikają się nawzajem. Warto przyjrzeć się temu, w jaki sposób autor splótł ze sobą te dwa plany, by przekazać swoim czytelnikom pewne uniwersalne prawdy o życiu i ludziach.
Na początku oboje nie wierzyli własnym oczom. Mrugali niecierpliwie oczyma, wokół których ciągnęły się pajęcze sieci zmarszczek. Kiedy jednak ich oczy przekonały się, że to nie sen, uchyliły się lekko ich wargi i zaczęli delikatnie przekrzywiać głowy, jakby w obawie, że to może nieprawidłowy układ mózgu mógł spowodować halucynację.
Ebenezer Scrooge z Opowieści wigilijnej był człowiekiem do cna zgorzkniałym i samotnym, nomen omen, na własne życzenie. Liczyły się dla niego wyłącznie pieniądze, ich ciągłe zarabianie i gromadzenie. Podejście takie umożliwiło mężczyźnie dorobienie się fortuny, lecz spowodowało także, że odsunął się od ludzi, stali się oni dla niego mało ważni, nieistotni wobec potęgi pieniądza.
Ebenezer Scrooge to główny bohater Opowieści wigilijnej Charlesa Dickensa. Bohater dynamiczny, to znaczy taki, który w trakcie biegu fabuły zmienia swoje postępowanie, cechy, sposób myślenia, światopogląd. Na początku opowiadania Dickensa widzimy Scrooge’a jako zgorzkniałego i sfrustrowanego starca, zamkniętego przed światem, niechętnego ludziom i wrogo do nich nastawionego.
„Opowieść wigilijna” to dzieło Charlesa Dickensa. Angielski pisarz przedstawił przemianę Ebenezera Scrooge’a pod wpływem odwiedzin fantastycznych duchów w przeddzień wigilii bożego narodzenia.
Ebenezer Scrooge to główny bohater Opowieści wigilijnej Charlesa Dickensa. Jest kanonicznym wręcz przykładem skąpca, chciwca, człowieka zdeprawowanego przez żądzę posiadania dóbr materialnych, które przesłaniają mu czysto ludzki, emocjonalny i uczuciowy horyzont życia.