Interpretacje wierszy i materiały do nauki
Wisława Szymborska to jedna z najwybitniejszych polskich poetek. Została także laureatką literackiej Nagrody Nobla. Tworzyła przez całe swoje życie, w związku z czym jej dzieła są różnorodne, ale łączy je często tematyka. Szymborska poruszała bowiem zagadnienia spraw zwykłych, prostych i codziennych, ale dostrzegała ich nieoczywiste i skomplikowane aspekty.
W roku 1996 Wisława Szymborska została wyróżniona Nagrodą Nobla, co wskazuje na to, jak wybitna jest jej twórczość. Poetka porusza w niej wiele problemów znanych jej czytelnikom z codzienności. Opowiada ona o kwestiach uniwersalnych dla ludzkości, czasami bez względu na miejsce czy czasy. Robi to przy pomocy charakterystycznego dla niej prostego języka. Zastosowany on został także w wierszu zatytułowanym “Pochwała snów”. Dzieło to okazuje sen jako stan, w którym człowiek pozbywa się krępujących go na jawie ograniczeń.
Wisława Szymborska to polska noblistka. Znana jest ze stosowania w swoich wierszach prostego języka oraz opisywania licznych aspektów codziennego życia, jakie dotykają każdego człowieka. To bardzo błyskotliwa poetka i uważna obserwatorka rzeczywistości, co znajduje swoje odbicie w jej utworach. Pozornie błahe sprawy urastają w wierszach Szymborskiej do istotnych kwestii. Tak dzieje się w tekście “Kałuża” wydanym w roku 2002 w tomie zatytułowanym “Chwila”, w którym poetka skupiła się na licznych paradoksach codziennego życia.
Wisława Szymborska to poetka, której przyznano Nagrodę Nobla, a jej twórczość w niezwykły i trafny sposób opowiada o otaczającej człowieka rzeczywistości i często o jego zwykłych sprawach i troskach. Twórczyni celnie stawia diagnozy społeczeństwu i zawiera je w oryginalnej formie wiersza. Porusza ona zatem tematykę problemów, jakie się w nim pojawiają i to właśnie ma miejsce w utworze “Jacyś ludzie”.
Exegi monumentum to incipit Pieśni III słynnego poety antycznego, Horacego. W dosłownym tłumaczeniu oznacza to „Wybudowałem pomnik”. Chodzi tu jednak o całą frazę, która brzmi „Wybudowałem pomnik trwalszy niż ze spiżu”. Horacy w swoim utworze pisał o własnej poezji, którą porównywał do pomnika. Miało to stanowić symboliczne wyznanie, w myśl którego poezja jest najtrwalszym zapewnieniem nieśmiertelności poecie.
Często w pewnych określonych sytuacjach wmawia nam się, że świat wygląda zupełnie inaczej, niż ma to miejsce w rzeczywistości. Można to zaobserwować m.in. na mediach społecznościowych, które większości użytkowników służą do tego, by budować swój wizerunek, jako człowieka posiadającego idealne życie. Im bardziej uwierzymy jednak w taki scenariusz, w jakiejkolwiek kwestii, tym boleśniejsze będzie późniejsze zderzenie z rzeczywistością.
„W zatrzęsieniu” to wiersz jednej z najwybitniejszych polskich poetek, laureatki nagrody Nobla – Wisławy Szymborskiej. Opowiada o miejscu człowieka w świecie oraz w naturze, która jest nieodzowną częścią jego istnienia. Podmiot liryczny rozważa, jak mogłoby potoczyć się jego życie, gdyby urodził się w innym ciele, w innym miejscu na ziemi, nie jako człowiek a jako roślina lub zwierzę.
Wisława Szymborska na świat przyszła 2 lipca 1923 roku w Prowencie niedaleko Kórnika jako Maria Wisława Szymborska. Ojciec przyszłej poetki wykonywał obowiązki zarządcy dóbr Władysława Zamoyskiego najpierw w Zakopanem, a następnie właśnie w Kórniku. Po śmierci szlachcica rodzina Szymborskich przeniosła się do Torunia, by ostatecznie w 1929 roku osiąść w Krakowie. Podczas drugiej wojny światowej Ichna, bo ta nazywali ją najbliżsi, studiowała na tajnych kompletach. W celu uniknięcia wywiezienia transportem do Rzeszy, zatrudniła się na stanowisku urzędniczki kolejowej.
Twórczość Szymborskiej jest przede wszystkim kojarzona z poezją dnia codziennego, spraw prostych, a zarazem intymnych. Poetka potrafiła w sposób oszczędny i bez zbędnego patosu przedstawić również sprawy wielkie i ważne. W wierszu „Wczesna godzina” z roku 2002 poetka skupia się na krótkiej chwili, jaką jest początek dnia i jego wyłonienie się z mroków nocy. Jest to poetycki zapis sytuacji, która powtarza się każdego dnia w ciągu trwania ludzkiego życia.
Wisława Szymborska to poetka, której okres działalności rozpoczął się po II wojnie światowej – większość jej aktywności przypadła na okres PRL-u. Początkowo związana była z grupą Pryszczatych, tworzących w nurcie realizmu socjalistycznego.
Wisława Szymborska to poetka, która zapisała się w historii literatury polskiej, zdobywając Nagrodę Nobla i z tym często wiele osób ją przede wszystkim kojarzy. Jej dzieła charakteryzowały się dowcipem, lekkością, brakiem patosu i celnymi obserwacjami codzienności.
Wisława Szymborska znana jest między innymi z bycia laureatką literackiej Nagrody Nobla. Była poetką niezwykle przenikliwą, dowcipną, trafnie diagnozującą rzeczywistość.