Wisława Szymborska

Wisława Szymborska to polska laureatka literackiej Nagrody Nobla. Jej utwory pełne są refleksji nad życiem, jego codziennością, zabarwione ironią i dystansem.

Wiersz “Możliwości” Wisławy Szymborskiej został  wydany w zbio­rze „Lu­dzie na mo­ście” w 1986 roku, czyli jeszcze za czasów poprzedniego systemu politycznego – PRL-u. Poetka, niegdyś tworząca w nurcie realizmu socjalistycznego, odeszła od niego w następnych latach, a jej wiersze opowiadały o życiu, o jego codzienności o sprawach często pozornie małych. Uhonorowana została Nagrodą Nobla w dziedzinie literatury. 

Tytuł wiersza przywołuje na myśl charakterystyczny dla schyłku XIX wieku dekadentyzm, pesymizm, sceptycyzm, poczucie głębokie­go kryzysu wszelkich wartości i odrzucenie religii. Chociaż poetka wyraźnie umieszcza się na pozycji agnostycyzmu, pokazuje powtarzalność planów działania i słabą ich realizację oraz odwieczny brak odpowiedzi na zasadnicze pytania dręczące człowieka, stwierdza, że stale są one stawiane, odnawiane, ciągle istotne i prowokujące do poszukiwań. System wiersza wolnego o dużym zróżnicowaniu długości wersów potęguje dramatyzm ludzi schyłku dwudziestego wieku.

Wiersz „Kilkunastoletnia” autorstwa Wisławy Szymborskiej pochodzi z wydanego w 2009 roku tomiku poezji „Tutaj”, który w roku 2010 został nominowany do nagrody literackiej „Nike”. Utwór porusza kwestie przemijania i dorastania. Poetka próbuje skonfrontować swój obecny i dojrzały światopogląd, z tym czasów nastoletnich.

Utwór „Pierwsza fotografia Hitlera” Wisławy Szymborskiej został wydany w 1986 roku w tomiku poezji „Ludzie na moście”. Wiersz nakłania do refleksji i zadaje pytania, skąd pochodzi zło oraz czy człowiek jest zły już w momencie narodzin.

Do własnego wiersza to utwór wywodzący się ze zbioru Wystarczy, wydanego w roku 2012. Tomik został opublikowany po śmierci autorki – Wisławy Szymborskiej, która odeszła kilka miesięcy wcześniej. W historii literatury zapisała się jako najsłynniejsza polska współczesna poetka, wybitna eseistka oraz krytyczka i tłumaczka, której siła twórczości i niepowtarzalne spojrzenie na świat docenione zostały Nagrodą Nobla, przyznaną w 1996.

Wiersz Portret kobiecy opublikowany został w 1995 roku, w zbiorze Wielka liczba. Jego autorką jest Wisława Szymborska, polska poetka tworząca w okresie współczesnym, tłumaczka i krytyczka, a przede wszystkim – laureatka Nagrody Nobla w dziedzinie literatury, z roku 1996. Jej artystyczny dorobek cechuje uporządkowana forma wypowiedzi, unikanie hiperboli, wyrażanie opinii w sposób pośredni – poprzez prezentowanie historii jednostek, ich myśli i przeżyć.

Śmierć i przemijanie – to jedne z głównych motywów poruszanych przez Wisławę Szymborską, polską poetkę tworzącą w epoce współczesnej. Za swoją wybitną twórczość została w roku 1996 uhonorowana Nagrodą Nobla w dziedzinie literatury. Kot w pu­stym miesz­ka­niu to wiersz, który tematycznie nawiązuje do najważniejszych zagadnień opisywanych przez autorkę i docenionych przez kapitułę, powstały po śmierci jej partnera – opublikowany w piśmie Odra, a następnie w zbiorze Koniec i początek.

Wisława Szymborska to bez wątpienia najsłynniejsza polska poetka XX wieku, w roku 1996 nagrodzona literacką Nagrodą Nobla, a także tłumaczka, felietonistka i eseistka. Utwór Cebula łączy dwa bardzo charakterystyczne dla jej twórczości motywy – biologizm oraz ironię, pod którymi kryją się rozważania nad człowieczeństwem i jego sednem.

Wiersz „Nic dwa razy” to jeden z najpopularniejszych utworów polskiej noblistki, Wisławy Szymborskiej. Powodzenie utworu można przypisać licznym aranżacjom muzycznym, jakie skomponowano do tekstu. Najbardziej znane należą do Kory, Janusza Radka i Łucji Prus. To wszystko dzięki formie stylizowanej na piosenkę, która mimo głębokiego przekazu spełnia wymogi rozrywkowe.