Główny bohater powieści Antoniego Libery, pt. Madame, to kilkunastoletni chłopak, uczeń jednego z warszawskich liceów. Wyróżnia się pod względem intelektu, erudycji i zdolności na tle innych uczniów, jest również bardzo dojrzały jak na swój wiek. Z jego konstrukcji wewnętrznej, charakterologicznej i psychicznej, wynika jego namiętne zainteresowanie nauczycielką francuskiego, które staje się kanwą całej historii opisanej w powieści.
Charakterystyka narratora Madame
Główny bohater jest uczniem liceum i stoi na progu dorosłości. Przed nim matura oraz wybór dalszej drogi życiowej. Jest bardzo inteligentnym młodym człowiekiem, pod względem oczytania daleko przekracza standardy edukacyjne swoich rówieśników. Fascynuje go historia, w której doszukuje się odtrutki na nudę życia codziennego szarego PRL-u. Uwielbia muzykę jazzową. Próbuje animować kulturalnie własną szkołę, jednak na przeszkodzie staje mu skostniała hierarchia upolitycznionego ciała pedagogicznego.
Wpada w fascynację dyrektorką szkoły, nauczycielką języka francuskiego. Kobieta symbolizuje dla niego wszystko, do czego tęskni – świat Zachodu, intelekt, kulturę i sztukę, a także urodę dnia codziennego. Chłopak zaczyna próbować zbliżyć się do nauczycielki, choć sam prawdopodobnie nie rozumie natury swojego zaciekawienia. Odkrywa sekrety przeszłości Madame i udaje mu się przełamać jej pozorny dystans i chłód. Wchodzi z nią w osobistą relację, choć oczywiście wyłącznie platoniczną, która ma przetrwać jeszcze przez lata.
Główny bohater powieści Antoniego Libery to również człowiek bardzo wrażliwy, emocjonalny i potrafiący dostrzegać w świecie sztukę, poezję. Ma w sobie ogromną potrzebę przełamania bylejakości i obojętności, jaką spowita była rzeczywistość Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej. Jest w nim charakterystyczna dla ludzi bardzo młodych niezgoda na zastany świat i jego formę, chęć zmiany, ogromna ambicja, pragnienie zapisania się na kartach historii, nawet tej lokalnej, nawet historii własnego liceum. Ułatwia mu to wszystko solidne wychowanie w inteligenckim domu oraz niebywała mądrość, tak rzadka u młodych ludzi.
Główny bohater to człowiek o bardzo solidnym fundamencie duchowym, który znajduje potwierdzenie w jego przyszłości. Chłopak dąży do wyznaczonych sobie celów, podąża za głosem serca, choć jego działanie nie jest wyłącznie emocjonalne. Gdy trzeba potrafi być powściągliwy i opanowany. Myślę, że bohater ten mógłby stanowić bardzo dobry wzór dla młodzieży, niezależnie od czasów, w jakich miałaby żyć i wzrastać.