Alicja w Krainie Czarów to jedna z najsłynniejszych powieści autorstwa Lewisa Carrolla, autora niezwykle zasłużonego na polu literatury młodzieżowej, dziecięcej oraz fantastycznej. Omawiany utwór jest jego najsłynniejszym dziełem.
Spis treści
Alicja w Krainie Czarów – narracja
Carroll w Alicji w Krainie Czarów postanowił wykorzystać narrację trzecioosobową, co dawało narratorowi możliwość prowadzenia zarówno głównej bohaterki, jak i czytelnika przez nieznany wiat dziwów i niesamowitości. Duża część narracji skupia się jednak na perspektywie siedmioletniej Alicji, dla której Kraina Czarów jest czymś z pogranicza psychodelicznej wizji i spełnienia sennych marzeń.
Alicja w Krainie Czarów – język utworu
Nastój dziwności podkreśla język utworu. Jest on dosyć prosty, co również spowodowane jest skierowaniem dzieła do najmłodszych czytelników. Autor jednak jednocześnie pozwala sobie na finezyjne gry słowne, co czyni z Alicji w Krainie Czarów dzieło naprawdę ciekawe pod tym względem.
Język Carrolla dobrze koresponduje ze wszystkimi zjawiskami, których doświadcza Alicja, podkreśla ich niesamowitość, nierealność, surrealizm. Było to niezbędne, ponieważ historia owa okazywała się w końcu jedynie snem Alicji. Jak wiadomo powszechnie snu nie da się opisać zwykłym językiem, ponieważ panuje w nim zupełnie odmienna rzeczywistość. Połączenie nastroju oniryzmu oraz mistrzostwa operowania językiem z jednoczesnym dostosowaniem go do czytelnika w absolutnie każdym wieku sprawia, że Alicję w Krainie Czarów czyta się świetnie niezależnie od tego, ile ma się lat i czy wierzy się w baśnie podobne do tych przedstawionych w powieści.