Telimena jest, oprócz Zosi Horeszko, jedną z dwóch głównych postaci kobiecych w Panu Tadeuszu – epopei narodowej autorstwa Adama Mickiewicza. Reprezentuje ona zresztą postawę wręcz antagonistyczną wobec swojej młodziutkiej podopiecznej. Reprezentuje spryt, przebiegłość i wykorzystywanie uroku osobistego do osiągania własnych zamierzeń. Zobaczmy, kim była Telimena!
Charakterystyka Telimeny z Pana Tadeusza
Telimena to dojrzała kobieta, która ma duże doświadczenie życiowe. Jest wdową, która przebywając od dwóch lat w Soplicowie, próbuje znaleźć kandydata na kolejnego męża, który były jej w stanie zagwarantować spokojną i bezpieczną starość. Niekiedy ucieka się w owych poszukiwaniach do zagrywek, jeśli nie czysto nieuczciwych, to na pewno wątpliwych. Mimo to wszystko cieszy się powszechnym szacunkiem i przyjaźnią ze strony gospodarza Soplicowa – Sędziego, który powierza jej pieczę nad wprowadzeniem młodziutkiej Zosi w kobiecą dorosłość.
Telimena mimo dojrzałego wieku jest kobietą bardzo piękną, dystyngowaną i dostojną. Urodę podkreśla strojem, który co prawda rzuca się w oczy, ale najczęściej dlatego, że niezbyt pasuje do wiejskich warunków soplicowskiego dworku. Kobieta bardzo dba o wygląd, używa makijażu, starannie upina włosy, jednak coraz mniej pomaga jej to ukryć oznaki wieku, co zauważa Tadeusz, kiedy orientuje się, że pomylił ją z Zosią. Strój Telimeny wynika z jej światowego obycia, które kobieta podkreśla przy każdej możliwej okazji. Zwraca uwagę zwłaszcza jej miłość do Petersburga. Opiekunka Zosi Horeszko jest również bardzo inteligentna, co w połączeniu ze świadomością własnej urody oraz kunsztownymi kreacjami, stwarza jej warunki do bycia niemal wyrachowaną, zwłaszcza jeśli chodzi o kokietowanie mężczyzn. Dobrze widać to w momencie, kiedy do Soplicowa przybywa Tadeusz, a Telimena w zasadzie bez zastanowienia zaczyna kusić młodego, niedoświadczonego mężczyznę, ponieważ ujrzała w nim szansę na intratne małżeństwo. Kiedy jednak Tadeusz odrzuca ją, kobieta wraca do roztaczania swojego uroku na innych mężczyzn. Kokietuje jednocześnie Hrabiego, Asesora, a na końcu zaręcza się z Rejentem. Do końca jednak widać, że nie jest to małżeństwo z miłości, a z wyrachowania. Telimena jest kobietą przebiegłą, choć w gruncie rzeczy nieszczęśliwą, ponieważ do takiego, a nie innego stylu bycia, prowokuje ją wizja zbliżającej się coraz bardziej samotnej starości. Jest całkowitym przeciwieństwem drugiej głównej bohaterki epopei – Zosi, którą się opiekowała, a która reprezentowała sobą czystość, niewinność i dobroć.
Trudno byłoby powiedzieć o Telimenie, mimo że miała wiele cech, które raczej odstręczają niż zachęcają do znajomości, że była postacią negatywną. Owszem, posiadała pewne ułomności, jednak w gruncie rzeczy nie robiła nikomu krzywdy, a jedynie wykorzystywała własny urok i inteligencję do osiągania zamierzonych przez siebie celów. Był zbyt egzaltowana, być może zbyt wyzywająca, tworzyła intrygi towarzyskie, które miały wyjść na dobre jej, a innym niekoniecznie, ale w gruncie rzeczy na pewno nie była złym człowiekiem.