Jak więc widać, literackich przykładów na to, że prawda jest dla życia człowieka jedną z najważniejszych wartości, nie brakuje. Raskolnikow dzięki przyznaniu się do winy zostaje wyzwolony od nieprawdopodobnie silnych wyrzutów sumienia i choć zostaje surowo ukarany, ulgą jest dla niego uzyskana dzięki uczciwości miłość Sonii. Jacek Soplica za swój porywczy czyn pokutował przez pół życia i kiedy znajduje się na łożu śmierci, jedyne o czym myśli to wyznanie prawdy o sobie i poproszenie o przebaczenie człowieka, który poprzysiągł mu zemstę. Uzyskuje przebaczenie, dzięki czemu może umrzeć spokojny o los swojej duszy, a także przyczynia się w pewien sposób do pogodzenia zwaśnionych rodzin Sopliców i Horeszków. Przeciwną sytuację pokazuje finałowa scena Balladyny, w której wyraźnie widać katastrofalne skutki zatwardziałego trzymania się kłamstwa i niechęci do wyznania prawdy co do własnych czynów.
Na powyżej przywołanych przykładach bardzo dobrze widać, że prawda jest dla człowieka wartością wyzwalającą, czymś niezbędnym do uzyskania spokojnego i szczęśliwego życia. Przykłady te pokazuje tę kwestię w bardzo wyjaskrawiony sposób, w bardzo ekstremalnych warunkach, lecz może to być nauka dla każdego z nas, by zawczasu pierwszeństwo w swoim życiu przyznać właśnie prawdzie. W ten sposób można uniknąć najmniejszego choćby uwikłania się w kłamstwo i późniejszych tego konsekwencji.