Felix, Net i Nika oraz Gang Niewidzialnych Ludzi jako powieść fantastyczna

Autor: Grzegorz Paczkowski

Fantastyka to jedna z najpopularniejszych dziedzin literatury odkąd tylko człowiek wpadł na pomysł, by spisywać wytwory swojej wyobraźni ku rozrywce innych ludzi. Fantastyka rozwinęła się bardzo i przybiera dzisiaj bardzo wiele form literackich. Nawet autorzy uprawiający inne nurty prozatorskie, chętnie sięgają po elementy fantastyczne, by pogłębić stworzony przez siebie świat przedstawiony i jeszcze bardziej uatrakcyjnić fabułę. Właśnie z taką sytuacją mamy do czynienia w przypadku powieści Rafała Kosika, pt. Felix, Net i Nika oraz Gang Niewidzialnych Ludzi. 

Rafał Kosik umieścił w swoim utworze bardzo wiele elementów fa, które można by określić jako fantastyczne. Na pierwszy plan wysuwają się oczywiście ponad naturalne umiejętności głównej bohaterki, Niki – trzynastoletnia dziewczyna bowiem obdarzona jest nadzwyczajną mocą przesuwania przedmiotów wyłącznie za pomocą siły woli. Doświadcza również bardzo silnych przeczuć i intuicyjnych wizji, dzięki którym jest w stanie przewidywać wypadki mające wydarzyć się dopiero w przyszłości.

Gangu Niewidzialnych Ludzi mamy jednak dużo więcej elementów fantastycznych. Do takich należą na pewno kontakty głównych bohaterów z duchami mieszkającymi na strychu szkoły, dzięki którym dowiadują się o ukrytej w szkole kabinie samolotu, który rozbił się tutaj w czasie wojny. Można powiedzieć, że w przypadku tej powieści nawet science fiction miesza się z fantastyką, ponieważ motyw tytułowego Gangu Niewidzialnych Ludzi, czyli programów sterujących maszynami, które buntują się przeciw ludzkości, ma w sobie wciąż nadal dużo z fantazji. Owszem, sztuczna inteligencja zajmuje coraz więcej miejsca w naszym życiu, ale jej samodzielność, a już w ogóle bunt pozostają jedynie wytworami fantazji autorów wybiegających bardzo w przyszłość. 

Dużo jest w Felixie, Necie i Nice oraz Gangu Niewidzialnych Ludzi Rafała Kosika elementów świadczących o tym, że można by tę powieść bez trudu nazwać powieścią fantastyczną. Utwór ten balansuje na granicy bardzo wielu gatunków prozatorskich i ze wszystkich wybiera to, co jest mu akurat najbardziej potrzebne. Powieść o trójce genialnych gimnazjalistów rozwiązujących zagadki oraz przeżywających mnóstwo przygód to piękny konglomerat gatunkowy, który pokazuje, że nie trzeba trzymać się jednego schematu, by nasze dzieło było wartościowe. 

Dodaj komentarz