Gęsiarka – streszczenie i morał

Autor: Grzegorz Paczkowski

Gęsiarka braci Grimm to uniwersalna opowieść o tym, jak bardzo nieuczciwość w życiu nie popłaca. Dzięki tej baśni uczymy się, że każde, nawet najbardziej misterne kłamstwo czy oszustwo, prędzej czy później wyjdzie na jaw, a my poniesiemy srogie konsekwencje swojego zachowania. Uczciwi za to zawsze zostaną nagrodzeni, a ich szkody zostaną im zadośćuczynione. 

Gęsiarka – streszczenie krótkie

Pewna królewna została przez matkę wyprawiona w podróż ze służącą. Podróż do zamku królewicza, za którego królewna miała wyjść. W drodze jednak służąca zmusiła ją do zamienienia się miejscami, więc do królewicza dotarły nowych ubraniach. Fałszywa królewna została przyjęta bogato, natomiast prawdziwa została oddelegowana do pasania gęsi. Prawdziwa królewna rozpaczała, kiedy jej mówiącemu koniu kazano ściąć łeb. Odkupiła go i zachowała, by móc rozmawiać ze swym przyjacielem. Zachowanie to zwróciło uwagę Jaśka, gęsiarza, który doniósł o tym królowi. Zaciekawiony król wykrył całe oszustwo, ostrzegł swojego syna i zabronił mu wyjawienia sekretu aż do dnia ślubu. Tego dnia kłamstwo wyszło na jaw, oszustkę ukarano, a prawdziwa królewna stanęła na ślubnym kobiercu. 

Gęsiarka – streszczenie szczegółowe

Dawno temu żyła królowa oraz jej piękna córka, która miała zostać wydana za królewicza z sąsiedniego królestwa. Matka wyprawiła córkę do drogi, powierzyła jej mówiącego ludzkim głosem konia, skrzynię ze skarbami oraz służącą, która podróżowała wraz z nią na mule. W czasie drogi jednak, służąca zastraszyła królewnę i kazała jej zamienić się z nią ubraniami oraz zwierzętami. Do zamku królewicza dotarły więc po zamianie miejsc. Królewicz i jego ojciec przyjęli królewnę bardzo serdecznie, a jej służącą odesłali do wypasania gęsi. Fałszywa królewna nakazała ściąć głowę mówiącemu koniu, by ten nie wygadał tajemnicy. Prawdziwa królewna z rozpaczy odkupiła końską głowę i powiesiła ją na bramie, przez którą codziennie wychodziła na pastwisko, by przez chwilę porozmawiać. 

O dziwnym zachowaniu nowej gęsiarki, doniósł królowi Jasiek, gęsiarz. Król zdziwił się bardzo takim zachowaniem, zwłaszcza, że wszystko sam sprawdził. Wysłuchał też wyznania prawdziwej królewny. Bała się ona przyznać do oszustwa ze strachu przed swoją służącą, lecz wyszeptała całą prawdę do komina, co król podsłuchał. Poinformował syna o strasznym oszustwie, jednak przestrzegł go, by nikomu o tym nie mówił aż do dnia ślubu. Wówczas miał miejsce finał podstępu króla. W kościele pojawiła się prawdziwa królewna ubrana w odświętną piękną suknię. Fałszywą królewnę natomiast wyrzucono z królestwa i wieziono ją w beczce aż do granicy państwa. Prawdziwa królewna wyszła za królewicza i razem żyli długo i szczęśliwie. 

Gęsiarka – morał

Każde kłamstwo zawsze – prędzej czy później – wyjdzie na jaw, więc nie warto oszukiwać w żadnym celu, nawet żeby osiągnąć z tego tytułu jakiekolwiek korzyści. Służąca z baśni braci Grimm pragnęła awansu społecznego, bogactwa, władzy i podniesienia swojego statusu majątkowego. Postanowiła to jednak osiągnąć nieczystymi metodami – przemocą, podstępem, szantażem, a to zawsze kończy się niedobrze. 

Dodaj komentarz