Historia Adama i Ewy – streszczenie

Autor: Grzegorz Paczkowski

Adam i Ewa to, według religii judaistycznej i chrześcijańskiej, pierwsi ludzie, jacy zostali umieszczeni przez Boga na Ziemi, a konkretnie w rajskim ogrodzie, Edenie. Historia ich stworzenia, pierwotnego szczęśliwego życia, związku, a także pierwszego grzechu i wygnania z raju, jest więc historią archetypiczną dla bardzo dużej części kultury światowej. Do Adama i Ewy odwołujemy się do dziś w psychologii, socjologii, filozofii czy sztuce. Dlatego też warto znać ich historię. 

Historia Adamy i Ewy – streszczenie krótkie

Historia Adama i Ewy sięga mitycznych początków świata, które opisane zostały w Starym Testamencie Pisma Świętego, kiedy to Bóg stworzył Adama i oddał mu pod opiekę całą ziemię. Stworzył również z jego żebra kobietę Ewę i nakazał, by nie kosztowali owocu z Drzewa Poznania Dobrego i Złego. Ewa jednak została skuszona przez podstępnego węża i spróbowała owocu, tak samo postąpił Adam. Ludzie poczuli wstyd, dzięki czemu Bóg bardzo szybko zorientował się, że pierwsi ludzie złamali zakaz i ukarał ich wygnaniem z raju, a węża wiecznym potępieniem. Odtąd życie ludzkie miało być ciężkie, wiązać się z cierpieniem, trudem codziennej pracy i wyrywania ziemi jej plonów w celu przetrwania. Mężczyźni mieli ciężko pracować nad zdobywaniem pożywienia, a kobiety w trudach rodzić i wychowywać dzieci. 

Historia Adama i Ewy – streszczenie szczegółowe

Historię Adama oraz Ewy poznajemy dzięki Staremu Testamentowi Pisma Świętego. Pierwszy człowiek, Adam, został powołany do życia szóstego dnia stworzenia świata i Bóg oddał mu we władanie całą ziemię ze wszystkimi jej plonami i zwierzyną. Adam miał korzystać z płodów roli, zwierzęta miały zaś być mu posłuszne. Po pewnym czasie jednak Bóg stwierdził, że człowiek ten jest samotny i uśpił go, wyjął z jego ciała żebro i uczynił z niego kobietę, by była życiową towarzyszką Adama. Nazwał ją Ewa. Ludzie mogli robić wszystko, co tylko im się podobało, oprócz jedzenia owoców z Drzewa Poznania Dobrego i Złego, które stało pośrodku ogrodu. Jednak podstępny wąż, który ukrył się pośród konarów właśnie tego jednego drzewa, skusił Ewę, która zerwała zakazany owoc, skosztowała go i zachęciła do zrobienia tego samego Adama. Kiedy i mężczyzna spróbował owocu, oboje ludzi ogarnął wstyd, bo nagle ujrzeli, że są nadzy. Okryli się ubraniami skleconymi naprędce z liści, a kiedy odkryli, że Bóg przechadzał się po Edenie, ukryli się w zaroślach. Bóg, nie mogąc znaleźć ludzi, zawołał ich, lecz oni odpowiedzieli mu, że wstydzą się mu pokazać, gdyż są nadzy. Po tej odpowiedzi Bóg zorientował się, że ludzie złamali jego zakaz i zjedli owoc z zakazanego drzewa. Bóg potępił ich czyn i wygnał ich z Edenu. Wąż został potępiony na wieki, natomiast ludzie ukarani tym, że z trudem mieli uprawiać ziemię, by dawała im przeżyć ze swoich owoców, a kobiety będą cierpieć rodząc dzieci. Grzech Adama i Ewy miał spaść na wszystkich ich potomków, czyli wszystkich późniejszych ludzi. Grzech ten został nazwany grzechem pierworodnym. Adam i Ewa stali się rodzicami Kaina i Abla, którzy z kolei stali się bohaterami opowieści o pierwszym morderstwie, jakiego dokonał człowiek. 

Dodaj komentarz