Pani zamieć to bardzo archetypiczna baśń, której zadaniem jest uświadomienie nam, że pozytywne cechy ludzkiego charakteru, takie jak pracowitość, serdeczność i uczciwość, zawsze zostaną docenione przez innych ludzi i dobro do nas wróci. Niestety ten medal ma dwie strony – zło, które wyrządzamy innym również boleśnie w nas kiedyś uderzy.
Spis treści
Pani zamieć – streszczenie krótkie
Pasierbica pewnej wdowy strąca swoje wrzeciono do studni i pod presją macochy wskakuje w otchłań. Budzi się jednak nie na dnie, tylko na pięknej polanie. Spotyka piec, któremu pomaga rozładować upieczone chleby oraz jabłoń, z której strząsa dojrzałe owoce. Trafia również do domu Pani Zamieci, której pomaga przez jakiś czas w domowych obowiązkach. Do domu wraca obsypana złotem. Ten wyczyn chce powtórzyć jej przyrodnia siostra, z natury leniwa i krnąbrna. Ona również trafia do tajemniczej krainy, lecz nie jest skora do pomocy, a Pani Zamieć odsyła ją do domu oblepioną smołą.
Pani zamieć – streszczenie szczegółowe
W domu starej wdowy mieszkały dwie dziewczyny. Jedna z nich była jej pasierbicą i była piękna oraz pracowita. Druga dziewczyna była rodzoną córką wdowy, była brzydka, ordynarna i leniwa. Kobieta jednak faworyzowała swoją córkę, a pasierbicy kazała wykonywać najcięższe prace w domu. Musiała między innymi prząść nici na wrzecionie, aż kaleczyła swoje palce do krwi. Robiła to siadając na krawędzi studni i pewnego razu przez chwilę nieuwagi strąciła wrzeciono w jej otchłań. Poinformowała o tym macochę, a tak rozkazała jej odzyskać wrzeciono za wszelką cenę. Zrozpaczona dziewczyna wskoczyła do studni i straciła przytomność.
Gdy się obudziła, była na pięknej łące, którą zaczęła spacerować. Napotkała wielki piec, który poprosił ją, by wyjęła z niego wszystkie upieczone bochenki chleba, a dziewczyna spełniła tę prośbę. Pomogła również jabłoni, której było bardzo ciężko pod ciężarem dojrzałych owoców na jej gałęziach. W końcu dziewczyna trafiła d domu starszej kobiety, która przedstawiła się jako Pani Zamieć i zamieszkała u niej w zamian za pomoc przy obowiązkach domowych. Pani Zamieć była bardzo zadowolona z jej obecności i z żalem się z nią żegnała, kiedy dziewczyna chciała wrócić do macochy i przybranej siostry. Umożliwiła jej jednak powrót obsypując ją wcześniej złotem.
Kiedy dziewczyna wróciła do domu, macocha oraz siostra były zdumione tym, że na ubraniu ma pełno drobinek złota. Kiedy usłyszały historię dziewczyny, macocha natychmiast rozkazała swojej córce wskoczyć do studni. Ta poszła za rozkazem matki i tak jak jej poprzedniczka znalazła się na pięknej polanie. Nie pomogła jednak ani piecowi, ani jabłoni. Gdy dotarła do domu Pani Zamieci, zamieszkała u niej, ale nie chciało jej się porządnie pracować i lekceważyła swoje obowiązki. Pani Zamieć odesłała w końcu maruderkę do domu, ale za karę pokryła jej ciało smołą.
Pani zamieć – morał
Za odpowiednią postawę w życiu, za sprawiedliwość, dobroć i pracowitość, spotka nas nagroda. Natomiast za lenistwo, chęć łatwego zysku i pójście na łatwiznę, zawsze spotkają nas nieprzyjemne konsekwencje.