Piotr Pevensie to jeden z głównych bohaterów powieści C. S. Lewisa, pt. Opowieści z Narnii: Lew, czarownica i stara szafa. To przykład młodzieńca odpowiedzialnego, szlachetnego i uczciwego. Piotr jest jak na swój wiek bardzo dojrzały, potrafi zaopiekować się młodszym rodzeństwem, a także wykazuje się zdrowym rozsądkiem i dużą odwagą.
Charakterystyka Piotra Pevensie z Opowieści z Narnii
Piotr to najstarszy członek rodzeństwa Pevensie. Być może właśnie stąd bierze się jego specyficzny chłód w rozumowaniu. Nie chodzi jednak o to, że nie ulega nastoletnim namiętnościom, jednak dużo bardziej od zabawy pociąga go już wiedza, interesuje go świat dookoła, pragnie badać i odkrywać nowe miejsca. Gdy rodzeństwo znajduje się w domu profesora Kirke, Piotrowi zależy na tym, by dowiedzieć się o tym miejscu jak najwięcej.
W dalszym biegu fabuły, nastolatek wykazuje się również innymi przymiotami osoby bardzo dojrzałej. Przede wszystkim stara się opiekować młodszymi członkami rodzeństwa, czuje się za nich odpowiedzialny. Gdy znajdują się w Narnii i dowiadują się, że Edmund został omamiony przez Czarownicę i porwany, jako pierwszy wypowiada potrzebę udania się na ratunek bratu. Więcej – stara się wziąć część jego winy na siebie, usprawiedliwia brata w oczach innych postaci. To dowodzi jego szlachetności i wyrozumiałości.
Kiedy dochodzi do spotkania z Aslanem, Piotr jest postawiony w sytuacji, w której już w ogóle nie traktuje się go jak dziecka. Lew rozmawia z nim jak z dorosłym, jak z przyszłym przywódcą Narnii, którym Piotr miał się wkrótce stać. Aslan poddaje Piotra swego rodzaju testowi, który chłopak zdaje wybornie. Lew wysyła go na pomoc Zuzannie, która została zaatakowana prze wielkiego wilka – wysłannika Białej Czarownicy. Piotr przy pomocy miecza otrzymanego od Świętego Mikołaja zabija wilka i zostaje przez Aslana pasowany na rycerza.
Piotr okazuje się również odważnym żołnierzem. Dowodzi armią Narnii w bitwie z Białą Czarownicą i wykazuje się dużym rozsądkiem, odwagą i umiejętnościami strategicznymi. Potrafi dowodzić w sposób logiczny, sprawiający, że podwładni czuli do niego szacunek. Chłopak był ponadto bardzo charyzmatyczny i wzbudzał zaufanie, dlatego tym chętniej słuchano jego rozkazów. Nic dziwnego, że kiedy Narnia została uwolniona spod tyranii Białej Czarownicy, Piotrowi nadano tytuł królewski oraz przydomek „Wspaniały”.
Piotr Pevensie to przykład starszego brata, jakiego chyba każdy chciałby mieć. Chłopak był roztropny, szlachetny, wyrozumiały, odpowiedzialny i mądry. Potrafił odnaleźć się w każdej, nawet niełatwej sytuacji. Był uczciwy zawsze kierował się szlachetnymi pobudkami – potrafił nawet brać na siebie winy innych ludzi, byle tylko winowajcy nie zostali zupełnie potępieni. Piotr twardo stąpał po ziemi. Okazał się również odważnym wojownikiem i godnym zaufania przywódcą. Zawsze dbał o swoje rodzeństwo bardziej niż o siebie samego. Można było czuć się przy nim zupełnie bezpiecznie i komfortowo. Piotr był zdolny do poświęceń, czego dowiódł wielokrotnie na kartach powieści Lewisa.