Quo vadis to epicka powieść Henryka Sienkiewicza opowiadająca o początkach chrześcijaństwa na terenie Imperium Rzymskiego. Powieść posiada wiele wątków, z których przynajmniej kilka przenika się z realiami historycznymi początku naszej ery. Można tu znaleźć wszystko, co powinna zawierać prawdziwa powieść historyczno-przygodowa: miłość, nienawiść, spisek, szaleństwo, zazdrość, przekupstwo, miłosierdzie, bezinteresowną pomoc, wiarę, która okazuje się dużo silniejsza niż śmierć.
Spis treści
Wątek miłości Marka Winicjusza i Ligii
Marek Winicjusz był rzymskim żołnierzem, poganinem i hedonistą, który zakochał się w skromnej,pokornej i eterycznej chrześcijance, Ligii. Początkowo próbował zdobyć dziewczynę przemową i gwałtem, jednak pod wpływem zarówno jej miłosierdzia, jak i bliższego zapoznania się z chrześcijanami i ich nauką, żołnierz zaczyna się zmieniać. W końcu sam przechodzi na stronę religii Chrystusowej, jednak wtedy rozpoczynają się największe prześladowania nowej religii. Marek ryzykując życiem poświęca się dla swojej miłości, dzięki czemu udaje mu się uratować Ligię i uciec z nią na Sycylię, gdzie wreszcie mogli wieść spokojne życie.
Wątek Nerona
Cezar Neron jest postacią historyczną, którą Henryk Sienkiewicz postanowił wpleść w fabułę swojej powieści. Był to władca absolutnie szalony, w dodatku coraz bardziej pogrążający się w obłędzie. W przeszłości zamordował brata oraz matkę, by nikt nie stanął na jego drodze do władzy. Uważał się za boga i tak kazał się traktować. Był okrutny wobec tych, którzy byli mu nie posłuszni. Uważał się również za wielkiego artystę, poetę, śpiewaka i aktora. Kazał podpalić Rzym, by posiąść inspirację do swojego poematu. Zginął w wyniku spisku na jego życie zawiązanego przez najbliższych mu współpracowników.
Wątek Petroniusza
Petroniusz jest postacią, dzięki której dowiadujemy się, na czym naprawdę polega władza i polityka. Petroniusz jest jednym z najbliższych doradców Nerona. Dzięki swojej inteligencji potrafi manipulować szalonym władcą i dzięki temu zajmuje wciąż wysokie stanowiska. Po prostu zaspokaja próżność imperatora zawsze głodnego pochlebstw. Prywatnie jednak gardzi Neronem i nie wstydzi się tego. Wie, że polityka jest tylko teatrem, w którym przetrwa ten, kto zna jego zasady. W końcu jednak szczęśliwy los odwraca się od Petroniusza i popada on w niełaskę u cezara. Zanim jednak dociera do niego wyrok śmierci, postanawia sam odebrać sobie życie, by w ten sposób zachować godność.
Wątek chrześcijan
Jednym z głównych wątków powieści Sienkiewicza jest sytuacja pierwszych wyznawców religii Chrystusowej na terenach Rzymskiego Imperium. Na początku traktowani są po prostu jak niegroźna sekta, lecz w miarę upływu czasu i rosnącej liczby wyznawców, sytuacja się zmienia. Władza dostrzega niebezpieczeństwo przewrotu religijno-społecznego. W końcu jednak Neron decyduje się zrobić z chrześcijan wroga publicznego i oskarża go o celowe podpalenie Rzymu. Nienawiść rozbudzona w społeczeństwie usprawiedliwia krwawe igrzyska, które imperator organizuje, a na których chrześcijanie są mordowani w bestialskich warunkach. Przy okazji jednak widzimy bardzo wielu chrześcijan, którzy są po prostu pobożnymi, pokornymi i cichymi ludźmi pełnymi miłosierdzia i dobra.
Wątek Chilona Chilonidesa
Chilon Chilonides jest Grekiem, wędrownym filozofem, żebrakiem, detektywem i wszystkim, czego będzie od niego wymagała sytuacja. Poznajemy jego losy, które nie świadczą o nim zbyt dobrze. Jest osobą dwulicową i kłamliwą, zrobi wszystko, co tylko pomoże mu przynieść zysk. W przeszłości wydał żonę oraz dzieci Glaukusa na śmierć. Próbował również nakłonić Ursusa do zamordowania starego lekarza okłamując siłacza. Później wynajęty był przez Petroniusza i Winicjusza do odnalezienia Ligii. Po wielu przeżyciach, wśród których znalazła się chłosta z ręki ludzi Winicjusza, a także uzyskanie wysokiego urzędu przy Neronie, Chilon przytłoczony wyrzutami sumienia za wydanie chrześcijan Neronowi, sam przyjmuje chrzest, a następnie ginie śmiercią męczeńską.