Motyw buntu
Bunt w świecie, w którym każdy krok człowieka jest śledzony i kontrolowany, urasta do rangi abstrakcji. Mimo to w Oceanii zdarzali się ludzie, którzy nie ulegali propagandzie i odczuwali silną potrzebę wolności. Jedną z takich osób był Winston Smith. Buntował się bardzo małymi rzeczami, pisaniem pamiętnika prywatnego w miejscu swojego mieszkania, gdzie nie sięgała kamera teleekranu. Później wyrazem buntu był romans z Julią i wstąpienie do rzekomej organizacji ruchu oporu. Mimo tragicznego końca całej historii, bunt Winstona i Julii był szlachetny i heroiczny, chociaż z góry skazany na porażkę.
Motyw walki dobra ze złem
To najsłynniejszy i chyba najbardziej naturalny motyw, jaki pojawia się w literaturze od zarania dziejów, a właściwie od zarania literatury. Zło jest bardzo mocno wyodrębnione w świecie Orwella. To opresyjny system państwowy, który nastawiony jest na zdobycie i utrzymanie maksymalnej władzy nad społeczeństwem Oceanii. Rządzący nie cofną się przed żadną zbrodnią, byle tylko osiągnąć swój cel. To również dowód na to, jak zło potrafi silnie zainfekować umysł ludzki. Przykładem jest O’Brien, przedstawiciel najwyższej warstwy społecznej. To człowiek do szpiku kości zły. Dobra w świecie Oceanii praktycznie nie istnieje, choć oczywiście propaganda widzi je na każdym kroku i wszystko robi dla dobra ogółu. Jedynym przejawem dobra, czegoś czystego, szlachetnego i niewinnego jest miłość Winstona i Julii. Finał powieści pokazuje nam jednak, że w świecie przeżartym przez zło, odrobina dobra nie ma szans, by wygrać. Zostanie zdeptana i wyrzucona na śmietnik.
