Tomasz Judym to jedna z najsłynniejszych i zarazem najpopularniejszych postaci polskiej literatury.To główny bohater Ludzi bezdomnych Stefana Żeromskiego, która to powieść do dzisiaj stanowi niezaprzeczalny kanon lektur szkolnych. Człowiek ten jest symbolem nieugiętości w dążeniu do celu i zdolności do absolutnego poświęcenia się jeśli chodzi o dobro słabych i potrzebujących. To również człowiek głęboko nieszczęśliwy, który mimo wszystko nie poddaje się i dlatego wzbudza do dzisiaj tak wielki szacunek i podziw wśród czytelników.
Charakterystyka Tomasza Judyma
Tomasz Judym to młody człowiek, o którego wyglądzie autor nie mówi wiele. Jest przystojny i ubiera się elegancko. Pochodzi z bardzo ubogiej rodziny. Wcześnie zmarła jego matka, a ojciec był alkoholikiem, który nie interesował się losem jego i jego brata, Wiktora. Tomasz został zabrany do bogatej ciotki, jednak lata spędzone tam również były dla niego poniżające i niełatwe. Wielkiego wysiłku wymagało od niego skończenie szkoły i sprostanie wszelkim domowym obowiązkom. Dzięki pieniądzom ciotki i własnej ogromnej determinacji kończy szkołę i dostaje się na studia medyczne, które udaje mu się ukończyć. Potem wyjeżdża na dwa lata do Francji, gdzie szlifuje swoją medyczną wiedzę, lecz także poznaje świat kultury i sztuki.
Na ziemie polskie wraca jako człowiek przepełniony ideałami, energią do pracy oraz niezłomnością, która przysporzy mu w przyszłości wiele problemów. Stara się przekonać środowisko lekarskie do szeroko zakrojonych zmian w systemie ochrony zdrowia, lecz zostaje upokorzony przez spolaryzowane środowisko. Cieszy się wielką niepopularnością, lecz nie jest w stanie zaniechać swojej pracy. Trafia do uzdrowiska w Cisach, gdzie obejmuje opiekę nad miejscowym szpitalem. Energia jednak roznosi Judyma, więc prowadzi on dodatkową praktykę lekarską, często pomagając najuboższym za darmo oraz działa na rzecz uzdrowiska. Dochodzi do wniosku, że za epidemią febry stoją zanieczyszczone stawy, jednak nikt nie chce go słuchać. W końcu traci tę posadę i przeprowadza się do Zagłębia, gdzie ma do czynienia z równie wymagającym środowiskiem górniczym.
Tomasz Judym jest niejako ucieleśnieniem idealizmu i szlachetności. Jest przekonany o tym, że złożona na studiach przysięga Hipokratesa wiąże go na całe życie i zobowiązuje do poświęcenia całego swojego życia do walki z chorobami i nieszczęściami. Jest człowiekiem niezwykle wrażliwym, zwłaszcza na ludzkie cierpienie. Nie jest w stanie przejść obojętnie wobec ludzi, których system opieki zdrowotnej pomija, których nie dostrzega państwo ani inni lekarze. Prawdopodobnie jest tak ze względu na to, że Tomasz Judym sam wywodził się z bardzo ubogiej rodziny i empatyzuje z ubogimi ludźmi.
Judym jest człowiekiem zdeterminowanym, co pokazuje już jego młodzieńcza wytrzymałość na przeciwności losu, pomimo których był w stanie zdobyć wykształcenie. Podkreśla to również jego niezłomność w dążeniu do celu na każdym etapie pobytu w Polsce. Jest pewny swoich ideałów i przekonany o ich słuszności. Chce zrobić jak najwięcej tylko może, a nawet więcej niż jest w stanie. O jego zdolności do poświęceń świadczy choćby fakt, że odtrącił miłość Joanny Podborskiej, którą sam szczerze kochał. Twierdził bowiem, że nie byłby w stanie z czystym sumieniem odczuwać szczęścia w momencie, kiedy na świecie wokół niego nadal istnieją ludzie cierpiący, którym byłby w stanie pomóc. To wielkie poświęcenie, które naturalnie przez wielu może zostać zinterpretowane jako o jeden krok za daleko. Wiadomym przecież jest, że nie da się pomóc wszystkim potrzebującym i że należy zadbać również o własne szczęście. Tomasz Judym patrzył jednak na te sprawy inaczej.
Nie wiemy do jakich rzeczy doprowadziła szaleńcza determinacja Tomasza Judyma. Można jednak śmiało stwierdzić, że właśnie dzięki takim ludziom jak on świat ma szanse zmieniać się na lepsze. Gorzką prawdą jest jednak to, że jeden człowiek nie poradzi sobie ze zmianą całego świata, choćby był nawet najbardziej zmotywowany na świecie.