Bajka to gatunek dydaktyczny, który przez fakt posiadania morału ma za zadanie przekazać czytelnikowi jakąś naukę. Bajki opierają się najczęściej na metaforze, alegorii personifikacji. Bardzo popularne jest przedstawianie niektórych sytuacji i postaw ludzkich ukrytych w wizerunkach zwierząt. Dzięki temu łagodzi się protekcjonalność wyrażanej prawdy moralnej, a także ułatwia się przyjęcie pewnych gorzkich wniosków przez odbiorcę. Prawdy przekazywane nam przez autorów bajek mają charakter uniwersalny, tzn. są aktualne zawsze, niezależnie od czasów, w których żyjemy, ponieważ od tysięcy lat nie zmienia się zestaw namiętności, pokus, pozytywnych i negatywnych cech, jakie człowiek mieści w swojej duszy.
Najwybitniejszym przedstawicielem bajkopisarstwa w literaturze polskiej jest Ignacy Krasicki – oświeceniowy duchowny katolicki, który był pasjonatem poezji i stał się jej klasykiem. W swoich utworach najczęściej opisywał zwierzęta, którym na zasadzie alegorii przypisujemy pewne stałe cechy charakteru. Dzięki temu mógł pisać o różnego rodzaju ludzkich przywarach i w jasny sposób pokazywać, dlaczego warto nad nimi pracować i unikać ich w prawdziwym życiu.
W bajce Dobroczynność mamy do czynienia z owcą, która chwali dobroczynność wilka. Zapytana o to, dlaczego jest tak zafascynowana swoim najgroźniejszym naturalnym wrogiem, odpowiada, że wilk powstrzymał się on zabicia i zjedzenia jej, ograniczył się do zjedzenia jej jagnięcia. Jest to oczywiście ironiczne spojrzenie na to, jak człowiek potrafi wytłumaczyć sobie na swoją korzyść nawet najgorszą sytuację, w jakiej się znalazł. Nieraz łatwiej jest nam nie widzieć tragiczności okoliczności, w jakich się znajdujemy, ponieważ próba poradzenia sobie z nimi wymagałaby od nas wysiłku, pracy i wyjścia ze swojej strefy komfortu. Sytuacja przedstawiona w bajce Krasińskiego jest przejaskrawiona do tego stopnia, że z tragicznej staje się śmieszną, jednak wniosek pozostaje niezmienny.
W bajce pt. Lis i osieł widzimy jak tytułowy lis ubolewa nad tym, że pod koniec życia jest samotny i nie ma żadnych przyjaciół. Lis jest stereotypowo kojarzony z nieuczciwością, chytrością i wyrachowaniem. Osioł odpowiada mu, że sam swoim zachowaniem zapracował sobie na to, by nikt nie miał ochoty być z nim w przyjaźni, więc teraz płaci za winy całego swojego życia.
