Zosimow był z zawodu lekarzem. Czytelnik poznaje go w momencie, kiedy Razumichin przyprowadza go do Raskolnikowa przykutego do łóżka przez gorączkę wywołaną wyrzutami sumienia po zamordowaniu Alony Iwanownej i jej siostry.
Charakterystyka Zosimowa
Zosimow jest mężczyzną młodym, nie ma jeszcze trzydziestu lat. Charakteryzuje go spora otyłość, która powoduje, że postura lekarza jest przytłaczająca, a on sam wygląda ponad swój wiek. Mężczyzna ubiera się bardzo elegancko – predestynuje go do tego jego elitarny zawód. Zawsze więc ma na sobie eleganckie ubrania, które są dokładnie wybierane i dopasowywane do jego postury. Twarz miał nalaną, opuchniętą i bladą. Włosy jasne, chociaż układające się zawsze niefortunnie. Zawsze był starannie ogolony, nosił także okulary. Jego strój dopełniały dodatki świadczące o wysokim statusie społecznym, jak na przykład duży pierścień noszony na opuchniętym palcu, czy srebrny zegarek ma masywnym łańcuszku.
Zosimow poruszał się w charakterystyczny sposób, bardzo powoli, można by rzecz – dystyngowanie. Przy pierwszym spotkaniu tłumaczono to sobie nadmierną tuszą, przy bliższej jednak znajomości rzucała się w oczy pewna manieryczność jego gestów, tak jakby były wystudiowaną pozą. Była w tym zapewne spora doza zawodowego snobizmu, lecz gruncie rzeczy szczegół ten był zabawny. Do zabawnych nie należał natomiast sam Zosimow, który był człowiekiem niezbyt przystępnym, trudnym w obyciu, posępnym. Nie przeszkadzało mu to jednak w perfekcyjnym wykonywaniu swojego zawodu, do którego wciąż miał dużo pasji. Był znany z tego, że poświęca się sztuce lekarskiej w całości. Jeśli godzi się kimś zająć, to osoba taka może być pewna, że znalazła się w najlepszych rękach, w jakich tylko mogła się znaleźć. Mężczyzna udowadnia to w przypadku Raskolnikowa, którego godzi się leczyć, mimo że wie, że student nie należy do najzamożniejszych. W ogólnym więc rozrachunku Zosimowa na pewno należałoby zaliczyć do grupy bohaterów pozytywnych.